Κάποτε μία αγέλη λύκων αποφάσισε να διοργανώσει έναν αγώνα με στόχο να αναρριχηθούν στην απόκρημνη κορυφή ενός βουνού. Προς τούτο προσκλήθηκε πλήθος ζώων να παρακολουθήσει και να χειροκροτήσει το κατόρθωμα, το οποίο ήταν δύσκολο, καθότι η περιοχή ήταν δύσβατη και δυσανάλογη σε σχέση με τις ικανότητές τους.

Όταν συγκεντρώθηκε το πλήθος και είδε την διαδρομή, δεν πίστευε ότι ήταν δυνατόν κάποιος λύκος να αναρριχηθεί στην κορυφή και το σχολίαζε ανάλογα, φωνάζοντας ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρουν και το εγχείρημα θα απέβαινε άκαρπο.

Οι λύκοι ξεκίνησαν την προσπάθεια αλλά ο ένας μετά τον άλλον άρχισαν να εγκαταλείπουν απογοητευμένοι………εκτός από έναν ο οποίος συνέχιζε απτόητος αγνοώντας επιδεικτικά τις φωνές του πλήθους, το οποίο επιμένοντας ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρει τον προέτρεπε να εγκαταλείψει.

Τελικά ύστερα από πολλές προσπάθειες και αποτυχίες ο λύκος κατόρθωσε να αναρριχηθεί στην κορυφή. Το πλήθος άρχισε να τον επευφημεί αλλά αυτός τους παρατηρούσε αποσβολωμένος δίνοντας την εντύπωση ότι δεν καταλάβαινε τι έλεγαν. Ο λόγος δεν ήταν η απόσταση……αλλά το γεγονός ότι ήταν κουφός!!!!

Πολλά και χρήσιμα τα διδάγματα:

• Οι πολλοί δεν έχουν πάντα δίκιο…………αντιθέτως τις περισσότερες φορές έχουν άδικο.
• Το πλήθος είναι ευμετάβλητο σε συναισθήματα, την μια στιγμή σε αποδοκιμάζει και την αμέσως επόμενη σε αποθεώνει.
• Όποιος κλείνει τα αυτιά του στις σειρήνες στο τέλος δικαιώνεται.
• Η επιμονή πάντα επιβραβεύεται.
• Η αγελαία συμπεριφορά δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στην ατομική προσπάθεια.
• Οι στόχοι επιτυγχάνονται μόνο όταν προσπαθούμε.
• Η απογοήτευση δεν αρμόζει σε μαχητές.

Το έργο με τίτλο Η ιστορία του λύκου από τον δημιουργό Χείλων διατίθεται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές