Φεουδαρχία ή φεουδαλισμός ήταν κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό σύστημα στις Ευρωπαϊκές μεσαιωνικές κοινωνίες του 10ου-13ου αιώνα.

Το παρόν άρθρο αναφέρεται σε ένα συμβάν κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα όταν είχε καταλυθεί το Δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος και η πλούσια επαρχία της Γαλατίας που κυβερνιόταν από Φράγκους ηγεμόνες, αποτελούσε πεδίο συγκρούσεων, οι πόλεις ήταν σχεδόν ερημωμένες και παντού επικρατούσε φόβος και ανασφάλεια.

Η Ιερά Εξέταση ήταν Εκκλησιαστικό δικαστήριο και διαδικασία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, με αποστολή τον εντοπισμό – τιμωρία των αιρέσεων και με τεράστια δύναμη στη Μεσαιωνική εποχή. Σκοπός της Ιεράς Εξέτασης ήταν κυρίως η καταστολή των δικαιωμάτων των αιρετικών, στερώντας ακίνητη περιουσία και περιουσιακά στοιχεία, τα οποία μεταβιβάζονταν στην κυριότητα του Καθολικού ταμείου, εξοντώνοντας ταυτόχρονα όσους μιλούσαν, ή τολμούσαν να σκεφτούν διαφορετικά από τις αρχές της Καθολικής Εκκλησίας. Αυτό το σύστημα επί έξι αιώνες υπήρξε το «νομικό πλαίσιο» σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, ενορχηστρώνοντας μια από τις πλέον αποσταθεροποιητικές και απάνθρωπες θρησκευτικές διαδικασίες στην ιστορία της ανθρωπότητας.