Μία διδακτική ιστορία.

Ο Κλέοβις και ο Βίτων ήσαν Αργείοι, υιοί της Κυδίππης, ιέρειας της θεάς `Ηρας και έγιναν περιώνυμοι για την αδελφική τους αγάπη και στοργή που επέδειξαν προς την μητέρα τους.

Ο Διάλογος των Μηλίων με τους Αθηναίους είναι ένα από τα δραματικότερα επεισόδια του Πελοποννησιακού Πολέμου και εξιστορείται στο 5ο βιβλίο της Ιστορίας του Θουκυδίδη. Ο διάλογος αυτός έχει μείνει στην ιστορία ως η αντιπαράθεση του δικαίου έναντι της ισχύος.

Για την 27 Απριλίου μνημονεύουμε δύο επετείους………το θάνατο του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη και την αυτοθυσία του εύζωνα Κων/νου Κουκίδη. Σε ένδειξη τιμής παρατίθενται σύντομες αναφορές στα εν λόγω πρόσωπα που με τις πράξεις και το έργο τους εμπλούτισαν το πάνθεον των Ελλήνων ηρώων.

Ο Σόλων ο Αθηναίος, ανήκε στους επτά σοφούς της αρχαιότητας και εξελέγη άρχοντας από τους Αθηναίους το 594 π.Χ. Ήταν ευκατάστατος ευγενής, έμπορος, ποιητής και σοφός. Υπήρξε ένας από τους μεγάλους πολιτικούς της αρχαίας Ελλάδας

Ο Σωκράτης υιός του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης (469 π.Χ.-399 π.Χ) ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος, από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος – πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.

Με την ζωή του απετέλεσε ύψιστο παράδειγμα σεβασμού των θεσμών και πολιτικής ηθικής (“ο δε ανεξέταστος βίος ου βιωτός ανθρώπω” – η ζωή που δεν εξετάζεται δεν αρμόζει σε άνθρωπο, Απολογία Σωκράτους). Ως πολίτης ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις του κατά τρόπο υποδειγματικό, καθότι έλαβε μέρος σε όλες τις εκστρατείες που κλήθηκε και όταν κληρώθηκε ως δικαστής των 10 στρατηγών (406 π.Χ.) αντιστάθηκε με θάρρος στην καταδίκη. Επιπλέον αρνήθηκε θαρραλέα να συνεργαστεί με τους Τριάκοντα Τυράννους το 404 – 403 π.Χ. για τη σύλληψη του δημοκράτη Λέοντα Σαλαμίνιου.

Η ανάρτηση αφορά σε απόσπασμα άρθρου του Περικλή Γιαννόπουλου το οποίο δημοσιεύθηκε στο 4o τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού «Νουμάς» στις 12 Ιανουαρίου του 1903. Αναφέρεται σε αρχές – αξίες, αλλά και φαινόμενα της εποχής (ξενομανία) και αναδεικνύει την αγωνία – προβληματισμό του συγγραφέα για το «τι μέλλει γενέσθαι». Καταβλήθηκε προσπάθεια να αποδοθεί στη καθομιλουμένη χωρίς να υπάρξει αλλοίωση στο νόημα.

Στο παρόν άρθρο παρατίθενται ορισμένα περιστατικά από τον βίο του βασιλέα και στρατηγού της Σπάρτης Αγησιλάου Β’ (444-361 π.Χ) τα οποία μπορούν να αποβούν χρήσιμα στον ορθό τρόπο ενάσκησης εξουσίας.

Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος διεξήχθη μεταξύ Αθηναϊκής και Πελοποννησιακής συμμαχίας (ουσιαστικά μεταξύ Αθηνών και Σπάρτης) διήρκεσε συνολικά 27 έτη (431π.Χ – 404π.Χ) και έληξε με νίκη των Σπαρτιατών.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου ανεδείχθησαν πολλοί ήρωες – ηγετικές προσωπικότητες σε αμφότερα τα στρατόπεδα και από τους πλέον επιφανείς ήταν ο στρατηγός των Σπαρτιατών Βρασίδας, ο οποίος παρότι διεκρίθη για την εξαιρετική πολιτική και στρατιωτική ευφυία, καθώς και για τη γενναιότητα του, δεν είναι ευρύτερα γνωστός, αν και η λαμπρότητα του χαρακτήρα, ο ηρωισμός και η ανδρεία του είναι εφάμιλλα αυτών του Λεωνίδα. Χαρακτηριστικός είναι ο λόγος που απηύθυνε προς τους στρατιώτες του πριν τη μάχη της Αμφίπολης (422 π.Χ) στην οποία σκοτώθηκε παρά τη νίκη των Σπαρτιατών.

Το δύσκολο για τον ηγέτη είναι να είναι δυνατός αλλά όχι αυταρχικός. Να είναι ευγενικός αλλά όχι αδύναμος. Να είναι τολμηρός αλλά όχι «παλικαράς». Να είναι προσεκτικός αλλά όχι αδρανής. Να είναι μετριόφρων αλλά όχι ντροπαλός. Να είναι υπερήφανος αλλά όχι αλαζόνας. Να έχει χιούμορ χωρίς να είναι σαχλός.
Jim Rohn, Αμερικανός συγγραφέας

Ο Κλεομένης Α’ υπήρξε βασιλιάς της Σπάρτης και εκ των πρωτεργατών της Πελοποννησιακής συμμαχίας (Σπαρτιάτες και Κορίνθιοι). Κατά τη διάρκεια της θητείας του και περί το έτος 494 π.Χ αποφάσισε να επιτεθεί στους Αργείους οι οποίοι είχαν αρχίσει να αυξάνουν την επιρροή τους στην ευρύτερη περιοχή και συνιστούσαν απειλή για την κυριαρχία της Πελοποννησιακής συμμαχίας.

Τα Δελφικά παραγγέλματα (147 τον αριθμό) ήταν σύντομες ρήσεις προερχόμενες από τους 7 σοφούς της αρχαιότητας και ήταν χαραγμένα σε διάφορα σημεία στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς.

Σκοπός τους ήταν να εμπνεύσουν και να καθοδηγήσουν τον άνθρωπο, ώστε να πορευθεί στη ζωή του με ηθική και εντιμότητα και στις λίγες λέξεις τους είχαν συμπυκνώσει όλες τις αρετές και τα ευγενή αισθήματα.

Φόβος, ανασφάλεια, πανικός, θυμός, οργή, απελπισία…………..αυτά είναι ορισμένα από τα συναισθήματα που ανιχνεύει κάποιος στον νεοέλληνα τις πρόσφατες ημέρες.

Δικαιολογημένα ;………………… ίσως.
Αναμενόμενα;………………..σίγουρα.