Σιμπίλια/Sibilja η μαγική πολεμική αγελάδα (περ. 8ος αιώνας)

εξώφυλλο: απόσπασμα από έργο του Nicolai Abildgaard Nicolai Abildgaard / Public domain

Στο θρυλικό Νορβηγικό Έπος του Ράγκναρ Λόθμπροκ/Saga of Ragnar Lodbrok, ο Ράγκναρ αναφέρει έναν Σουηδό βασιλέα ονόματι Έιστεν Μπέλι/Eysteinn Beli, γνωστός και ως «Φαύλος» ή «Κακός Κυβερνήτης» ως έναν από τους πιο τρομερούς αντιπάλους του. Τα προβλήματα και οι δυσκολίες του Ράγκναρ με τον Σουηδό βασιλιά δεν οφείλονταν στον ίδιο τον Έιστεν, αλλά σε ένα κρυφό όπλο. Σύμφωνα με το έπος, ο Έιστεν διέθετε έναν από τους μεγαλύτερους μάγους και πολεμιστές της εποχής. Αυτή η τρομακτική φιγούρα ονομαζόταν Σιμπίλια/Sibilja και ήταν αγελάδα.

Ο Έιστεν Μπέλι ήταν ημιμυθικός βασιλιάς της Σουηδίας στα τέλη του 8^ου αιώνα. Οι «Ιστορίες των γιων του Ράγκναρ» τον συσχετίζουν με τους γιους του Ράγκναρ Λόθμπροκ οι οποίοι εγκατέλειψαν την Σουηδία και κατέκτησαν την Σέλαν (Ζηλανδία) την Γιουτλάνδη, την Γκότλαντ, την Έλαντ και όλα τα μικρότερα νησιά. Επικεφαλής της εκστρατείας ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Ράγκναρ, Ίβαρ ο Ασπόνδυλος που στην συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Λέζρ μαζί με τα μικρότερα αδέλφια του.

Ο Ράγκναρ επειδή άρχισε να ζηλεύει τις επιτυχίες των γιων του, τοποθέτησε ως Γιαρλ (Δούκα) στην Σουηδία τον Έιστεν Μπέλι με εντολή να προστατεύσει την χώρα από τους γιους του και ο ίδιος προχώρησε σε εκστρατεία στην Βαλτική Θάλασσα. Οι γιοι του Ράγκναρ Έρικ και Άγκναρ αποβιβάστηκαν στην λίμνη Μέλαρεν ζητώντας από τον Έιστεν Μπέλι να υποταχθεί στους ίδιους και στα αδέλφια τους, ο Έρικ ζήτησε επιπλέον από τον Έιστεν την κόρη του Μπόργκχιλντ ως σύζυγο. Ο Έιστεν του απάντησε ότι θα ζητήσει πρώτα την γνώμη από το βασιλικό συμβούλιο, το οποίο απέρριψε την πρόταση και κήρυξε τον πόλεμο στα δυο αδέλφια και στην μάχη που ακολούθησε ο Άγκναρ σκοτώθηκε και ο Έρικ συνελήφθη αιχμάλωτος από τις Σουηδικές δυνάμεις. Ο Έιστεν πρότεινε στον Έρικ να τον κάνει κυβερνήτη στην Ουψάλα και να του δώσει την κόρη του ως σύζυγο αλλά ο Έρικ του απάντησε ότι μετά από αυτή την ατιμωτική ήττα δεν επιθυμούσε τίποτε άλλο παρά μόνο να θανατωθεί, όπως και έγινε. Στην Σέλαν ο Μπγιόρν ο Σιδηρόπλευρος, ο Χβίτσερκ και η μητέρα τους Άσλαγκ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, επιτιθέμενοι στην Σουηδία με την ίδια την Άσλαγκ που αποκαλούσε τον εαυτό της «Ρανταλίν» επικεφαλής του ιππικού και στην μάχη που ακολούθησε οι Σουηδοί ηττήθηκαν και ο Έιστεν σκοτώθηκε. Μετά τον θάνατο του Έιστεν ο Μπγιόρν έγινε νέος βασιλιάς της Σουηδίας.

**Το Έπος του Ράγκναρ Λόθμπροκ όπως δημοσιεύτηκε από τη Norstedts σε εικονογραφημένη έκδοση μεγάλου μεγέθους (1880)** Norstedts / Public domain

Η Σιμπίλια, η μαγική πολεμική αγελάδα, ήταν πραγματικό υπερόπλο, αφού είχε την ικανότητα να εξαπολύει ένα ξόρκι ή κατάρα στους στρατούς που εισέβαλαν στο βασίλειο του Έιστεϊν, το οποίο έκανε τους εισβολείς να χάνουν τα λογικά τους και να πολεμούν μεταξύ τους. Εκτός αυτού όμως η Σιμπίλια είχε και ένα εφεδρικό όπλο το οποίο προερχόταν από τη βοοειδή της φύση. Σύμφωνα με τον θρύλο, όταν η αγελάδα μουγκάνιζε, ο αντίκτυπος του ήχου ήταν εξίσου καταστροφικός με τα μαγικά της ξόρκια. Σε περίπτωση δε που τα ξόρκια και οι εκκωφαντικοί ήχοι δεν είχαν αποτέλεσμα, η αγελάδα ήταν ταυτόχρονα και πολύ ικανός μαχητής. Το αντίτιμο όμως για τις υπηρεσίες της ήταν πολύ υψηλό, αφού «αμειβόταν» με ατελείωτες θυσίες και θρησκευτικές τελετές προς τιμήν της – αλλά ο βασιλιάς Έιστεϊν κατάφερνε συνήθως να κρατά τη Σιμπίλια ικανοποιημένη. Σε γενικές γραμμές ήταν ένα τρομακτικό και αξιόπιστο θηρίο, κάτι το οποίο διαπίστωσε η οικογένεια του Ράγκναρ. Το Έπος του Ράγκναρ περιγράφει με γλαφυρότητα την αξιοποίηση της Σιμπίλια από τον Έιστεϊν σε μάχη εναντίον των δύο γιων του Λόθμπροκ:

«Η αγελάδα όρμησε και επιτέθηκε στην πρώτη γραμμή μουγκανίζοντας φρικτά και υπήρχε τόσο μεγάλη σύγχυση μεταξύ των μαχητών ώστε πολέμησαν ο ένας τον άλλον, εκτός από τα δύο αδέλφια που κατάφεραν να αντέξουν. Εκείνη την ημέρα το κακό πλάσμα ξεκοίλιασε πολλούς άντρες με τα κέρατά της. Παρόλο που οι γιοι του Ράγκναρ ήσαν δυνατοί, δεν μπορούσαν να αντέξουν τέτοιες δυνάμεις και τέτοια μαγεία… » (Έπος του Ράγκναρ Λόθμπροκ, κεφ. 10).

Οι δύο αδελφοί που συμμετείχαν στη μάχη που αναφέρθηκε παραπάνω έχασαν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα του χαοτικού αγώνα, αλλά ο θάνατός τους εξόργισε περισσότερο την οικογένεια του Ράγκναρ. Σύμφωνα με το έπος, ένας από τους γιους του Ράγκναρ, ο Ίβαρ Ράγκναρσον ή Ίβαρ ο Ασπόνδυλος, κατάφερε τελικά να νικήσει τη δύναμη της μαγικής αγελάδας, αφού πρώτα τύφλωσε το θηρίο με βέλη και στη συνέχεια την σκότωσε.