Άρθρο του Michael Van Duisen που δημοσιεύθηκε στο Listverse.com 2/10/ 2013

Μετάφραση –  επιμέλεια : Χείλων

Σχεδόν κάθε θρησκεία, ή μυθολογία περιλαμβάνει έναν παράδεισο που υπόσχεται αιώνια ανταμοιβή, εφόσον οι πιστοί τηρούν τους κανόνες. Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες μεταξύ τους – κυρίως αιώνια νεότητα, γαλήνη και απουσία του κακού – αλλά υπάρχουν και αρκετές διαφορές. Το άρθρο αναφέρεται στους γνωστότερους παραδείσους ανά πολιτισμό – θρησκεία.

Tlalocan (Τλαλοκάν) – Αζτέκοι

Για τους Αζτέκους, η Μικτλάν ήταν ο τόπος όπου πήγαιναν σχεδόν όλοι οι θνητοί, όταν πέθαιναν, ανεξάρτητα από τον τρόπο ζωής. Ωστόσο, εάν πληρούνταν ορισμένες προϋποθέσεις, η ψυχή μπορούσε να αποκτήσει πρόσβαση σε άλλες μεταθανάτιες τοποθεσίες. Ένα τέτοιο μέρος, γνωστό ως Τλαλοκάν, που ήταν το σπίτι του θεού της βροχής Τλάλοκ προοριζόταν αποκλειστικά για εκείνους που έχασαν τη ζωή τους λόγω βροχής, κεραυνού, ή διάφορων δερματικών παθήσεων, ή θυσιάστηκαν για την θεότητα και σύμφωνα με την παράδοση ήταν ειρηνικό και γεμάτο λουλούδια και χορό. Στον εν λόγω παράδεισο πήγαιναν επίσης εκείνοι οι οποίοι είχαν φυσικές παραμορφώσεις και όπως λέγεται ήσαν υπό την προστασία του Τλάλοκ. Οι ψυχές εκείνων που πήγαιναν στο Τλαλοκάν συχνά μετενσαρκώνονταν, επιστρέφοντας στο βασίλειο των ζωντανών.

Gan Eden (Κήπος της Εδέμ)- Ιουδαϊσμός

Ο Gan Eden (Εβραϊστί ο Κήπος της Εδέμ) είναι το τελικό πνευματικό πεδίο στον Ιουδαϊσμό, όπου οι ψυχές των δικαίων μεταβαίνουν να περάσουν την αιωνιότητα με τον Θεό. Ο Κήπος περιγράφεται ως 60 φορές καλύτερος από αυτό που βιώνουμε στη γη και είναι το αντίστοιχο της Gehanna, ένα είδους Εβραϊκού Καθαρτηρίου, όπου οι αμαρτωλοί πηγαίνουν να εξαγνισθούν από τις αδικίες που διέπραξαν (οι περισσότεροι πρέπει να μείνουν εκεί για 12 μήνες, αλλά οι πραγματικά αμαρτωλοί παραμένουν για πάντα). Ο εν λόγω τόπος συγκρίνεται ορισμένες φορές με τον κήπο της Εδέμ στην Αγία Γραφή, αλλά θεωρείται ως μια ξεχωριστή θέση την οποία ουδέποτε έχουν δει μάτια θνητού.

Fólkvangr (Φόλκβανγκρ) – Νορβηγική μυθολογία

Οι περισσότεροι είναι πιθανώς εξοικειωμένοι με την Valhalla, τον ουράνιο τόπο όπου μεταβαίνουν οι ψυχές των νεκρών πολεμιστών στην Σκανδιναβική μυθολογία. Ωστόσο, σύμφωνα με τους μύθους, οι μισοί από αυτούς πήγαιναν σε ένα μέρος που ονομάζεται Fólkvangr, το οποίο μεταφράζεται ως «πεδίο υποδοχής» ή «πεδίο στρατιωτών» Αυτή η μετά θάνατον ζωή ελεγχόταν από την θεότητα Φρέγια και υποτίθεται ότι ήταν κάτι αντίστοιχο της Βαλχάλα. Πολύ λίγες περιγραφές του Fólkvangr έχουν διασωθεί, αλλά γνωρίζουμε ότι βρίσκεται στην κατοικία της Φρέγια το Μέγαρο Sessrúmnir (ευρύχωρο κάθισμα) το οποίο περιγράφεται ως «μεγάλο και δίκαιο». Πιστεύεται επίσης ότι εκεί κατέληγαν και οι γυναίκες ακόμη και αν δεν είχαν σκοτωθεί σε μάχη.

Τα Πεδία του Aaru (Ααρού) – Αιγυπτιακή μυθολογία

Τα πεδία Aaru ή «πεδία των προσφορών» ή «Ηλύσια πεδία» ήταν ο τόπος όπου κατοίκησε ο Όσιρις, αφού αναστήθηκε. Μεταξύ της ψυχής ενός δίκαιου ανθρώπου και του Aaru, μεσολαβούσαν 15 ή 21 πύλες, κάθε μία με δικό της φρουρό. Μόλις έφταναν, οι ψυχές βρίσκονταν σε τόπο αιώνιας ειρήνης, με πλούσιες καλλιέργειες, όπου υπήρχε «ψωμί και αιώνια μπύρα» που παρέμεναν αναλλοίωτα. Οι φυσικές ανέσεις ήταν άφθονες και οι άνδρες μπορούσαν να έχουν πολλές συζύγους και παλλακίδες. Εν ολίγοις ο Aaru ήταν σχεδόν ίδιος με τον θνητό κόσμο και λίγο καλύτερος.

Vaikuntha (Βαϊκούνθα) – Ινδουισμός

Ο απόλυτος προορισμός για τις ψυχές που έχουν επιτύχει μόκσα (απελευθέρωση) ή σωτηρία, είναι το Vaikuntha ο υπέρτατος παράδεισος στον Ινδουισμό και όπως λέγεται είναι ο τόπος όπου κατοικεί ο Βισνού, ο ανώτατος Θεός. Κατά την άφιξη, οι ψυχές είχαν την αγάπη και φιλία του Vishnu, η οποία διαρκούσε αιώνια. Ο καθένας στην Vaikuntha ήταν όμορφος και νέος, ιδιαίτερα οι γυναίκες που συγκρίνονταν με την Lakshmi, την θεά της τύχης. Τα ζώα και φυτά είναι απείρως καλύτερα από τα αντίστοιχα του πραγματικού κόσμου και οι κάτοικοι της Vaikuntha πετούν με αεροπλάνα, φτιαγμένα από λάπις λάζουλι (μπλε ημιπολύτιμος λίθος) σμαράγδια και χρυσό και τα δάση έχουν δένδρα επιθυμιών, ειδικά για τους κατοίκους. Οι άνδρες μπορούν να έχουν όσες συζύγους και παλλακίδες επιθυμούν.

Tir Na Nog (Τιρ Να Νογκ) – Ιρλανδική μυθολογία

Το Tir Na Nog γνωστό στην Ιρλανδία ως «Η γη των Νέων» ήταν ένα νησί κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό και σύμφωνα με τον μύθο μέρος αιώνιας ευτυχίας και νεότητας. Οι θνητοί κανονικά δεν είχαν πρόσβαση στο νησί, αλλά μπορούσαν να μεταβούν εάν υποβάλλονταν σε μια ακραία δοκιμασία, ή καλούνταν από τις νεράιδες που ζούσαν εκεί. Ένα τέτοιος θνητός ήταν ο Oisín, ο μεγαλύτερος ποιητής στην ιστορία της Ιρλανδίας, ο οποίος ταξίδεψε εκεί με την Níamh Chinn Óir, κόρη του βασιλιά της Tir Na Nog και έμειναν μαζί για 300 χρόνια. Παρόλο που στο νησί υπήρχαν όλα όσα επιθυμούσε κάποιος, τελικά ο Oisín αισθάνθηκε νοσταλγία και έφυγε, πεθαίνοντας αργότερα όταν επέστρεψε στην Ιρλανδία.

Otherworld (Άλλος Κόσμος) – Κελτική μυθολογία

Σε αντίθεση με τις περισσότερες περιγραφές του παραδείσου, ο Κελτικός λέγεται ότι βρίσκεται στη γη, κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό. Μερικές φορές, περιγράφεται ως νησί, ή σύμπλεγμα νήσων, ενώ άλλες φορές πιστεύεται ότι υπάρχει κάτω από τον ωκεανό. Είναι μια εξιδανικευμένη εικόνα της γήινης πραγματικότητας, όπου δεν υφίστανται ασθένειες, γήρας, λιμοί, πόλεμοι και όλα τα άλλα δεινά του κόσμου. Οι διάφορες θεότητες της Κελτικής μυθολογίας θεωρούν τον «Άλλο Κόσμο σπίτι τους και οι ψυχές των δίκαιων ανθρώπων αλληλοεπιδρούν μαζί τους αιώνια. Επιπλέον, σε αντίθεση με άλλους παράδεισους σε αυτή τη λίστα, λέγεται ότι οι θνητοί τον έχουν επισκεφθεί κατά καιρούς.

Elysium (Ηλύσια) – Ελληνική μυθολογία

Επίσης γνωστά ως Ηλύσια πεδία, ή Νήσοι των Ευλογημένων, ο σκοπός των Ηλυσίων διαφοροποιήθηκε με την πάροδο του χρόνου για τους Έλληνες. Αρχικά, η είσοδος επιτρεπόταν μόνο σε όσους θνητούς δινόταν ιδιαίτερη εύνοια από τους θεούς, αλλά τελικά η πρόσκληση επεκτάθηκε σε όλους τους καλούς ανθρώπους. Ο Όμηρος τα περιγράφει ως τόπο τελειότητας, χωρίς εργασία ή διαμάχες. Ο Ησίοδος τα αναφέρει ως «φρούτο γλυκό σαν μέλι» το οποίο μεγαλώνει τρεις φορές το χρόνο, τρέφοντας τους ευλογημένους. Οι ύστεροι Έλληνες συγγραφείς τα τοποθετούν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ή άλλα νησιά στον Ατλαντικό Ωκεανό. Όταν η μετενσάρκωση άρχισε να γίνεται αποδεκτή στην Ελληνική μυθολογία, τα Ηλύσια μερικές φορές χωρίζονταν σε βαθμίδες, με την ψυχή να απαιτείται να κερδίσει τέσσερις φορές την είσοδό της στα Ηλύσια, πριν οδηγηθεί οριστικά στα νησιά των Ευλογημένων.

Cockayne (Κοκέΐν) Μεσαιωνική Ευρωπαϊκή μυθολογία

Χωρίς να συνδέεται με κάποια θρησκεία, η Κοκέιν ήταν μια μυθική γη ομοιάζουσα με παράδεισο, όπου ο καθένας είχε ότι επιθυμούσε. Ποταμοί οίνου ανέβλυζαν μέσα από τη γη και τα σπίτια και οι δρόμοι ήταν κατασκευασμένα από γλυκίσματα. Η τοποθεσία φημολογείται ότι βρισκόταν κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό και μερικές φορές θεωρείτο ως εναλλακτική λύση του «βαρετού» Χριστιανικού παραδείσου. Η σεξουαλικότητα ήταν εξαιρετικά έντονη και σχεδόν όλοι ασχολούντο με κάποια μορφή άσεμνης δραστηριότητας. Επιπλέον, ουδείς χρειαζόταν να εργαστεί και υπήρχαν ψητές χήνες που περιπλανιόνταν παρακαλώντας να φαγωθούν. Ο Αμερικανός μύθος του Big Rock Candy Mountain (Μεγάλου Καραμελένιου Βουνού) θεωρείται ως μια εξέλιξη αυτής της ιδέας.

Χριστιανικός Παράδεισος

Ο Παράδεισος του Χριστιανισμού είναι γνωστός σε όλον τον κόσμο. Χαρακτηριστικά, όπως η απουσία θλίψης – πολέμου – αμαρτίας είναι αυτονόητα, αλλά υπάρχουν αρκετά στοιχεία που τον διαχωρίζουν από άλλους παραδείσους. Κατ’ αρχάς ο απόλυτος παράδεισος δεν είναι κάποιος τόπος, αφού η Βίβλος αναφέρει ότι ο νέος τόπος στον οποίο θα δημιουργηθεί παράδεισος, θα γίνει μετά τον Αρμαγεδδώνα. Μέχρι τότε, οι νεκροί θα τελούν εν αναμονή σε ένα ενδιάμεσο παράδεισο, χωρίς την αίσθηση του χρόνου. Το βιβλίο της Αποκάλυψης, αναφέρει ότι θα υπάρξει μια μεγάλη πόλη, απαράμιλλης ομορφιάς, με τείχη κατασκευασμένα από πολύτιμα κοσμήματα και δρόμους από χρυσό και ο Θεός θα βρίσκεται μεταξύ των ανθρώπων. Δεν είναι σαφές αν οι κάτοικοι θα θυμούνται την προηγούμενη ζωή και η Αγία Γραφή είναι λίγο ασαφής σχετικά με το θέμα, αλλά η υπόσχεση του Ιησού ότι θα συναντήσει τους μαθητές του μετά θάνατον, σημαίνει ότι θα υπάρχουν αναμνήσεις.