Κρόου/Crow

εξώφυλλο: απεικονίζεται η σημαία του Έθνους των Crow

Οι Κρόου (Crow) ή Αμπσαρόκα ή Απσααλουκέ (Absaroka ή Apsaalooké) είναι φυλή Ινδιάνων της Βορείου Αμερικής που διαβίωναν στην κοιλάδα του ποταμού Γιελοουστόουν (Yellowstone) και σήμερα εδρεύουν νότια της περιοχής Μπίλλινγκς (Billings) στην Μοντάνα. Η διάλεκτος Κρόου ανήκει στις διαλέκτους Σιούαν της Κοιλάδας του Μιζούρι (Missouri Valley Siouan). Οι Κρόου διαχωρίσθηκαν από την φυλή Χιντάτσα (Hidatsa) στη σημερινή Βόρεια Ντακότα, περί το 1400-1500 (σύμφωνα με την πολιτισμική ανθρωπολογία) ή το 900-1000 (σύμφωνα με την γλωσσική ανθρωπολογία).

Ιστορία

Το όνομα Απσαλουκέ (Apsaalooké) που σημαίνει «παιδιά των πτηνών με το μεγάλο ράμφος» δόθηκε από τους Χιντάτσα (Hidatsa) μια συγγενική φυλή Siouan. Το πουλί από το οποίο έλαβαν το όνομα (πιθανώς έχει εκλείψει) ήταν πτηνό με διχαλωτή ουρά όμοιο με κίσσα. Οι Γάλλοι διερμηνείς μετέφραζαν το όνομα ως άνθρωποι των κοράκων (people of the Crows) και τελικά έγιναν γνωστοί ως Κρόους (κοράκια). Το 1743 οι Κρόους συνάντησαν τους πρώτους συγγενείς Ευρωπαϊκής καταγωγής, τους αδελφούς La Verendrye από τον Γαλλικό Καναδά. Οι εν λόγω εξερευνητές ονόμασαν τους Κρόους beaux hommes (όμορφους άνδρες) ενώ οι Κρόους ονόμασαν τους Καναδούς baashchiile (άτομα με κίτρινα μάτια).

Μετανάστευση

Ορισμένοι ιστορικοί τοποθετούν τους πρώτους καταυλισμούς των Κρόους – Χιντάτσα κοντά στον άνω ρου του ποταμού Μισισιπή στην Βόρεια Μινεσότα, ή στο Ουισκόνσιν, ενώ άλλοι στην περιοχή Ουίνιπεγκ Μανιτόμπα (Winnipeg Manitoba). Αργότερα η φυλή μεταφέρθηκε στην Λίμνη του Διαβόλου (Devils Lake) στην Βόρεια Ντακότα πριν διαχωρισθούν από τους Χιντάτσα και μετακινηθούν δυτικά. Οι Κρόους ωθήθηκαν προς δυσμάς λόγω της εισβολής των Σιού, οι οποίοι με την σειρά τους είχαν μετακινηθεί λόγω της επέκτασης των Ευρωπαίων και Αμερικανών.

Crow indians_Charles Bodmer_Βιβλιοθήκη Κογκρέσου_wikipedia

Μόλις το κύριο σώμα της φυλής εγκαταστάθηκε στην κοιλάδα του ποταμού Γιελοουστόουν και οι υποομάδες στις βόρειες πεδιάδες της Μοντάνα και του Ουαϊόμινγκ, οι Κρόους χωρίσθηκαν σε τρεις ομάδες: τους ορεινούς (Mountain Crow) τους παραποτάμιους (River Crow) και τους λακτισμένους στην κοιλιά (Kicked in the Bellies)…..η ονομασία των οποίων προέρχεται από ένα συμβάν, όταν κατά την πρώτη επαφή τους με άλογα ένα εξ αυτών (πουλάρι) λάκτισε τον αναβάτη στην κοιλιά. Πρώην ημινομάδες, κυνηγοί και αγρότες σε δασικές περιοχές, υιοθέτησαν τον νομαδικό τρόπο ζωής των πεδινών Ινδιάνων ως κυνηγοί – τροφοσυλλέκτες και θηρευτές βισώνων. Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν το 1700, χρησιμοποιούσαν σκύλους για την μεταφορά εμπορευμάτων (έσυραν αυτοσχέδια κάρα).

Σύμμαχοι & αντίπαλοι

Όπως αναφέρθηκε είχαν παράδοση στο κυνήγι βίσωνα (πεζοί) και χρησιμοποιούσαν σκυλιά για την μεταφορά θηραμάτων & εμπορευμάτων. Από το 1740, οι πεδινές φυλές υιοθέτησαν γρήγορα την χρήση αλόγου, αλλά οι δριμείς χειμώνες στον βορρά διατηρούσαν τα κοπάδια τους μικρότερα από εκείνα των πεδινών φυλών στο νότο. Οι Κρόους – Χιντάτσα – Σοσόνι, καθιερώθηκαν ως εκτροφείς αλόγων και έμποροι, δημιουργώντας μεγάλα κοπάδια αλόγων. Εκείνη την εποχή, άλλες ανατολικές και βόρειες φυλές προωθούνταν προς τις πεδιάδες, σε αναζήτηση κυνηγιού για εμπόριο γούνας, βισώνων για τροφή & ένδυση και αλόγων για τις ανάγκες τους. Αυτό είχε ως επακόλουθο οι Κρόους να υφίστανται επιδρομές και κλοπές αλόγων από μικρότερες και φτωχότερες φυλές.

Βασικοί επιδρομείς ήταν οι Μαυροπόδαροι (Blackfoot) με τους συμμάχους τους, Γκρος Βέντρε (Gros Ventre) Ασσίνιμποιν (Assiniboine) Πόουνι (Pawnee) και Γιούτε (Ute). Αργότερα είχαν να αντιμετωπίσουν τους Λάκοτα (Lakota) και τους συμμάχους τους Αράπαχο (Arapaho) και Σεγιέν (Cheyenne) που επίσης έκλεβαν τα άλογα, αντί να τα αποκτούν μέσω εμπορίου. Οι προαναφερόμενοι ήσαν και οι μεγαλύτεροι αντίπαλοί τους.

Οι Κρόους είχαν συμμαχήσει με τις βόρειες πεδινές φυλές των Πλατυκέφαλων (αν και μερικές φορές είχαν συγκρούσεις) (Flathead) Νεζ Πέρς (Nez Perce) Κουτενάι (Kutenai) Σοσόνε (Shoshone) Καϊόβα (Kiowa) και Απάτσι Καϊόβα (Apache Kiowa). Στον αντίποδα, η πανίσχυρη Σιδηρά Συνομοσπονδία ή Νεχιγιώ Πουάτ (Nehiyaw – Pwat) ήσαν εχθροί, κατακτώντας και ελέγχοντας τις πεδινές φυλές Κρί (Cree) και Ασσινιμπόιν (Assiniboine) με τις τελευταίες να περιλαμβάνουν κυρίως τους Στόνεϊ (Stoney) Σωλτώ (Saulteaux) και Μήτις (Metis).

Περιοχή

Η περιοχή τους οριζόταν από το σημερινό Εθνικό Πάρκο Γιελοουστόουν και τις πηγές του ομώνυμου ποταμού προς δυσμάς, βόρεια από τον ποταμό Μιούσελσελλ (Musselshell) βορειοανατολικά από τις εκβολές του Γιελοουστόουν στον ποταμό Μισούρι, νοτιοανατολικά από την συμβολή του Yellowstone και του ποταμού Πάουντερς και νότια κατά μήκος του Σάουθ Φόρκ (South Fork).

Για να αποκτήσουν τον έλεγχό της, πολέμησαν εναντίον των Σοσόνι (Shoshone) τους οποίους απώθησαν δυτικά. Αυτοί συμμάχησαν με τις τοπικές φυλές των Καϊόβα (Kiowa) και Καϊόβα Απάτσι (Kiowa Apache) οι οποίοι όμως μετανάστευσαν προς νότο με αποτέλεσμα να παραμείνουν κυρίαρχοι στην περιοχή τους, κατά την διάρκεια του 18^ου – 19^ου αιώνα, σημαντική περίοδο για το εμπόριο γούνας, με το οποίο ασχολούνταν οι Κρόου.

Οι Ασαλάχο (Ashalaho) ή ορεινοί Κρόους (η μεγαλύτερη ομάδα Κρόου) διαχωρίσθηκαν από τους Αβατίξα Χιντάτσα (Awatixa Hidatsa) και ήταν οι πρώτοι που ταξίδεψαν δυτικά. Ο αρχηγός τους No Intestines (Χωρίς Εντόσθια) έχοντας δεί όραμα, οδήγησε την ομάδα σε αναζήτηση του ιερή καπνού (προφητικό σημάδι) καταλήγοντας τελικά στην Νοτιοανατολική Μοντάνα. Ζούσαν στα Βραχώδη Όρη και τους πρόποδες της σημερινής Γουαϊόμινγκ Μοντάνα κατά μήκος του ποταμού Γιελοουστόουν, στο Μπίγκ Χόρν και την οροσειρά Αμπσαρόκα με τους μαύρους λόφους, που οριοθετούσε το ανατολικό άκρο της επικράτειάς τους.

Σύμφωνα με την παράδοση, οι Μπινισιπίλε (Binneessiippeele) ή ποτάμιοι Κρόου, διαχωρίσθηκαν από τους Χιντάτσα (Hidatsa) λόγω διαφωνίας για την κατοχή ενός στομάχου βίσωνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οι Χιντάτσα να αποκαλούν τους Κρόου Γκίξα-ίκα (Gixaa-icca = Αυτοί που σκυθρωπιάζουν για ένα στομάχι). Ζούσαν κατά μήκος των ποταμών Yellowstone και Musselshell, νότια του ποταμού του Μισσούρι και στις κοιλάδες των ποταμών Big Horn, Powder και Wind rivers (ιστορικά γνωστή ως η χώρα του ποταμού Powder) και ενίοτε ταξίδευαν προς Βορρά μέχρι τον ποταμό Milk.

Οι Ελαλαπίτο (Eelalapito) ή «Λακτισμένοι στην κοιλιά» αποσπάστηκαν από τους Ασαλάχο, ή ορεινούς Κρόου. Διεκδίκησαν την περιοχή Bighorn Basin, που εκτεινόταν από τα βουνά Bighorn στα ανατολικά, στην περιοχή Absaroka δυτικά και νότια στην περιοχή του ποταμού Wind στο βόρειο Wyoming. Ορισμένοι δε εγκαταστάθηκαν στα βουνά Owl Creek και Bridger κατά μήκος του ποταμού Sweetwater στον νότο.

Εκτόπιση

Η συνθήκη που υπεγράφη στο οχυρό Laramie το 1851 με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθόριζε ως περιοχή των Κρόου, μια μεγάλη έκταση με επίκεντρο τα βουνά Big Horn………η οποία εκτεινόταν από τη λεκάνη Big Horn δυτικά, στον ποταμό Musselshell βόρεια και ανατολικά μέχρι τον ποταμό Powder, περιλαμβάνοντας την λεκάνη του ποταμού Tongue. Όμως επί δύο αιώνες οι Σεγιέν και πολλές ομάδες Λακότα Σιού οι οποίοι μετανάστευαν δυτικά κατά μήκος των πεδιάδων, εκτόπιζαν τους Κρόους από την εν λόγω περιοχή.

Από το 1851 οι υπεράριθμοι Λακότα και Σεγιέν εγκαταστάθηκαν νότια και ανατολικά της επικράτειας των Κρόους στη Μοντάνα. Αυτές οι εχθρικές φυλές λυμαίνονταν το πολύτιμο κυνήγι στα εδάφη των Κρόου πολεμώντας εναντίον τους και λόγω δικαιώματος από τα κατακτημένα εδάφη, απέσπασαν τις ανατολικές περιοχές κυνηγιού από τους ολιγάριθμους Κρόου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των πεδιάδων Powder και Tongue River, ωθώντας τους δυτικά και βορειοδυτικά κατά μήκος του ποταμού Yellowstone. Περί το 1860, οι Λακότα Σιού διεκδίκησαν όλα τα πρώην εδάφη των Κρόους, από τα Black Hills της Βόρεια Ντακότα, μέχρι τα όρη Big Horn της Μοντάνα, απαιτώντας από τους Αμερικανούς να συνεννοούνται μαζί τους σχετικά με οποιοδήποτε θέμα αφορά στις εν λόγω περιοχές.

Red Cloud's War_ η σφαγή του Fetterman — **Red Cloud’s War_ η σφαγή του Fetterman**

Ο ομώνυμος πόλεμος του αρχηγού των Λακότα Σιού Κόκκινου Σύννεφου (Red Cloud) (1866-1868) κατά της στρατιωτικής παρουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών στην Trail Bozeman, (διαδρομή κατά μήκος της ανατολικής άκρης της οροσειράς Big Horn στην πεδιάδα της Μοντάνα) έληξε με νίκη των Lakota Sioux. Η συνθήκη του Fort Laramie (1868) με τις Ηνωμένες Πολιτείες επιβεβαίωσε τον έλεγχο των Λακότα σε όλες τις πεδιάδες από τα Black Hills της Ντακότα δυτικά κατά μήκος της λεκάνης του ποταμού Powder, μέχρι την κορυφογραμμή της οροσειράς Big Horn. Στη συνέχεια ομάδες Λακότα Σιού με επικεφαλής τους Καθιστό Ταύρο (Sitting Bull) Τρελό Άλογο (Crazy Horse) και άλλους, μαζί με τους Σεγιέν (Cheyenne) θήρευαν και επέδραμαν σε όλο το μήκος και πλάτος της Ανατολικής Μοντάνα και βορειοανατολικού Ουαϊόμινγκ, που αποτελούσαν προγονικές περιοχές των Κρόου.

Στις 25 Ιουνίου 1876, οι Λακότα Σιού και Σεγιέν πέτυχαν σημαντική νίκη επί των δυνάμεων του στρατηγού George Custer στην περίφημη μάχη του Little Big Horn, αλλά ο Μέγας Πόλεμος (1876-1877) έληξε με ήττα των Σιού και των Σεγιέν. Εκδιώχθηκαν από την Ανατολική Μοντάνα και το Ουαϊόμινγκ, ενώ άλλες ομάδες κατέφυγαν στον Καναδά και άλλες εγκαταστάθηκαν σε μακρινούς καταυλισμούς, κυρίως στη σημερινή Νότια Ντακότα και Νεμπράσκα δυτικά του ποταμού Μισούρι.

Ομάδες

Όπως προαναφέρθηκε οι υποομάδες των Crow ήσαν οι παρακάτω:

Απσαλουκέ (Apsaalooké) οι οποίοι χωρίζονταν σε τρεις ανεξάρτητες ομάδες, που ενώνονταν μόνο σε περίπτωση άμυνας κατά των εχθρών. Αυτές ήσαν οι Ασαλάχο (Ashalaho=Πολλές Στοές, σήμερα ονομάζονται Ορεινά Κοράκια) ή Awaxaawaxammilaxpaake (Βουνίσιοι) ή Ασκουάλε (Ashkuale=Κεντρικός καταυλισμός).

Μπινισιπέελε (Binneessiippeele) (Εκείνοι που ζουν στις όχθες του ποταμού) που σήμερα ονομάζονται Κοράκια του ποταμού ή Ασσιπίτε (Ashshipite=Μαύρες Στοές).

Apsaalooke Crow_πίνακας MartinGrelle — Apsaalooké Crow_πίνακας MartinGrelle

Εελαλαπίτο (Eelalapito=Λακτισμένοι στην κοιλιά) ή Αμιτααλάσε (Ammitaalasshe = Σπίτι μακριά από το κέντρο, δηλαδή, μακριά από τους Ασκουάλε = Βουνίσιους). Η προφορική παράδοση των Apsaalooké αναφέρει και μια τέταρτη ομάδα, τους Μπιλαμπιλούτσε (Bilapiluutche = Κάστορας στεγνώνει την γούνα του) οι οποίοι πιστεύεται ότι είχαν συγχωνευθεί με τους Καϊόβα κατά το δεύτερο ήμισυ του 18^ου αιώνα.

Πολιτισμός

Τα παραδοσιακά καταλύματα των Κρόου ήσαν σκηνές τίπις (teepees) από δέρματα βουβάλων και ξύλινους στύλους και είναι γνωστοί για την κατασκευή μερικών από τα μεγαλύτερα του είδους που έχουν εντοπισθεί. Μέσα σε αυτά υπήρχαν τοποθετημένα περιμετρικά στρώματα για να κοιμούνται και κεντρική εστία φωτιάς της οποίας ο καπνός διοχετευόταν μέσω οπής στην κορυφή της σκηνής. Σημειώνεται ότι ακόμη και σήμερα πολλές οικογένειες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την σκηνή, ειδικά όταν ταξιδεύουν, ενώ η ετήσια συγκέντρωση Κρόου Φέρ (Crow Fair) θεωρείται ως η μεγαλύτερη συγκέντρωση tepees στον κόσμο.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Οι Κρόου φορούσαν διαφορετικά ρούχα ανά φύλο. Οι γυναίκες ντυνόντουσαν με απλά φορέματα φτιαγμένα από δέρματα ελαφιού και βουβάλου, διακοσμημένα με δόντια από άλκες. Κάλυπταν τα πόδια τους με κολάν κατά τη διάρκεια του χειμώνα και ως υποδήματα χρησιμοποιούσαν μοκασίνια, ενώ σε αντίθεση με τους άνδρες τα μαλλιά τους χωρίζονταν σε δύο πλεξούδες. Η ανδρική ενδυμασία συνήθως αποτελούνταν από πουκάμισο, στολισμένα κολάν με ζώνη, ρόμπα και μοκασίνια. Τα μαλλιά τους ήσαν μακριά, ενίοτε έφθαναν μέχρι το έδαφος και άλλοτε είχαν φουντωτό χτένισμα (pompadour).

Βασική πηγή τροφής ήσαν οι βίσωνες, αλλά κυνηγούσαν επίσης ορεινά πρόβατα, ελάφια και άλλα είδη θηραμάτων. Το κρέας βουβάλου μαγειρευόταν ψητό ή βραστό σε στιφάδο με γογγύλια, ενώ οι γλουτοί, η γλώσσα, το συκώτι, η καρδιά, τα νεφρά θεωρούνταν λιχουδιές. Το περισσευούμενο κρέας βίσωνα το αναμείγνυαν με λίπος και μούρα για να αποξηραθεί (παστό) και το φύλασσαν για τις περιόδους που υπήρχε έλλειψη τροφής.

Οι Κρόου είχαν τα περισσότερα άλογα από οιαδήποτε άλλη πεδινή φυλή· χαρακτηριστικά το 1914 αριθμούσαν περίπου 30 – 40.000 ζώα, ενώ το 1921 ο αριθμός τους είχε συρρικνωθεί σε μόλις 1000. Διέθεταν επίσης περί τα 600 σκυλιά, τα οποία σε αντίθεση με κάποιες άλλες φυλές, δεν τα έτρωγαν, αλλά τα χρησιμοποιούσαν ως φύλακες, να μεταφέρουν βάρη και να κυνηγούν. Σε γενικές γραμμές είχαν όλα τα χαρακτηριστικά ενός νομαδικού λαού.

Η κοινωνική δομή των Κρόου ήταν μητρογονική (απόγονοι μέσω της μητρικής γραμμής) μητροτοπική (ο σύζυγος ακολουθούσε την οικογένεια της συζύγου του) και μητριαρχική (οι γυναίκες κατείχαν υψηλότερη θέση, ακόμη και από τον αρχηγό). Σε γενικές γραμμές οι γυναίκες διαδραμάτιζαν σημαίνοντα ρόλο στις δραστηριότητες της φυλής.

Η συγγενική δομή αποτελούσε βασικό πυλώνα της οικογένειας. Ο Lewis Henry Morgan το 1871 στο έργο του Συστήματα Συγγένειας της Ανθρώπινης Οικογένειας, προσδιόρισε το σύστημα Κρόου ως ένα από τα έξι βασικά είδη των αυτοχθόνων πληθυσμών που ερεύνησε, ήτοι των Εσκιμώων, της Χαβάης, των Ιρόκουα (Iroquois) των Κρόου, της Όμαχα και του Σουδάν.

Οπλισμός

Οι Crow χρησιμοποιούσαν τα τυπικά όπλα των Ινδιάνων των πεδινών φυλών, ήτοι ισχυρά τόξα και βέλη, πολεμικά τσεκούρια (tomahawk) μαχαίρια και ασπίδες. Αργότερα προμηθεύτηκαν και πυροβόλα όπλα.

Τόξα & βέλη

Τα τόξα ήσαν φτιαγμένα από ξύλο και οι χορδές από τένοντες ζώων, προκειμένου να είναι ανθεκτικές και να προσδίδουν ώση στα βέλη, τα οποία ήσαν κατασκευασμένα από ξύλο και οι αιχμές τους από πυριτόλιθο, ή άλλη σκληρή πέτρα, ή οστά ζώων. Στην άκρη του στελέχους στερέωναν φτερά προκειμένου να διαθέτουν ευθυβολία και ενίοτε εμπότιζαν τις αιχμές σε δηλητήριο καθιστώντας τις ικανές να επιφέρουν ακαριαίο θάνατο.

Πολεμικά τσεκούρια (tomahawk)

Παρόλο που τα τσεκούρια χρησιμοποιούνταν ανέκαθεν ως εργαλεία και τελετουργικά αντικείμενα, εντούτοις έγιναν δημοφιλή ως όπλα όταν οι Ευρωπαίοι μετέφεραν την τεχνογνωσία του σιδήρου και χάλυβα στους ιθαγενείς. Στην πραγματικότητα η λέξη tomahawk, η οποία έχει ταυτιστεί με τους Ινδιάνους, προέρχεται από την ονομασία ενός πολεμικού ροπάλου στην γλώσσα Πάουχατάν (Powhatan). Στην τελική τους μορφή τα τσεκούρια ήσαν κατασκευασμένα από ξύλινη λαβή και η κεφαλή από σίδερο σε αντικατάσταση της λαξεμένης πέτρας. Τα tomahawk χρησιμοποιούνταν επίσης και για να καπνίζουν την περιβόητη πίπα της ειρήνης (pipe tomahawks).

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Μαχαίρια

Αρχικά τα μαχαίρια κατασκευάζονταν από πέτρα, ή πυριτόλιθο, ή οψιανό, ενώ μετά την εισαγωγή του σιδήρου από τους Ευρωπαίους μεταλλεργάτες, η λεπίδα αντικαταστάθηκε από χαλκό ή χάλυβα, χωρίς όμως να λείψουν και οι παραλλαγές από οστά ζώων. Σημειώνεται ότι το μαχαίρι χρησιμοποιείτο ως όπλο έκτακτης ανάγκης καθώς η κύρια χρήση του ήταν η επεξεργασία δερμάτων και η προετοιμασία θηραμάτων (γδάρσιμο, κόψιμο).

Ασπίδες

Οι επενδεδυμένες ασπίδες χρησιμοποιούνταν από πολλές φυλές της Βόρειας Αμερικής. Το μέγεθος και η κατασκευή τους διέφερε ανά φυλή, αλλά οι περισσότερες είχαν στρογγυλό σχήμα, διάμετρο 1 μέτρο και ήσαν κατασκευασμένες από ξύλο που καλυπτόταν με στρώματα σκληρού δέρματος (συνήθως βίσωνα). Αυτές οι ασπίδες είχαν σχεδιαστεί κυρίως για να εκτρέπουν βέλη και δεν χρησιμοποιούνταν σε μάχες σώμα με σώμα. Αργότερα με την επικράτηση των πυροβόλων όπλων η χρήση τους μεταφέρθηκε στο σώμα όπου μεταλλάχθηκαν σε θώρακες κατασκευασμένους από οστά ζώων ή ξύλα, τα οποία δένονταν μεταξύ τους, με σκοπό την προστασία στις μάχες εκ του σύνεγγυς και τελικά κατέληξαν σε ενδυματολογική επιλογή.

Πυροβόλα όπλα (μουσκέτα – καραμπίνες)

Περί τα τέλη της δεκαετίας 1860 λόγω της υπεροχής των λευκών στις μεταξύ τους μάχες, προέκυψε η ανάγκη χρήσης πυροβόλων όπλων. Τα όπλα που χρειάζονταν έπρεπε να είναι αποτελεσματικά με δύναμη πυρός και προπάντων να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν έφιπποι. Οι προμηθευτές ήσαν Γάλλοι και Βρετανοί έμποροι οι οποίοι έκλειναν τις συμφωνίες αμοιβόμενοι με γούνες.

Θρύλοι – θρησκεία

Βασικά στοιχεία της θρησκείας – θρησκοληψίας των Κρόου αποτελούν και τα κάτωθι πρόσωπα: ο σαμάνος της φυλής, γνωστός ως Ακμπαάλια (Akbaalia=θεραπευτής), οι Μανεγκίσι (Mannegishi), φαλακρά ανθρωποειδή με μεγάλα μάτια και μικροσκοπικά σώματα, θεωρούνταν απατεωνίσκοι – κατεργάρηδες και ομοίαζαν με εξωτικά, για τα οποία θρυλείται ότι είχαν εντοπισθεί στην Μασαχουσέτη όπου ήσαν γνωστά ως δαίμονες του Ντόβερ, ο Σιράπεϊ (Cirape=νεώτερος αδελφός), σύντροφος του πνεύματος του κογιότ, ο Αβακούλε (Awakkule), επίσης δαιμονικό πνεύμα, αλλά ενίοτε βοηθούσε τους ανθρώπους, το Μπάαξ-πιι (Baaxpee), πνευματική δύναμη που συντελούσε στην ανθρώπινη ωρίμανση και συνέδραμε στην επίλυση γεγονότων, ή καταστάσεων που απαιτούσαν ωριμότητα και τέλος ο Αντισιόπεκ (Andiciopec), ήρωας πολεμιστής απρόσβλητος από τις σφαίρες.

Γεωγραφία

Ο καταυλισμός των Ινδιάνων Κρόου στην Νότια – Κεντρική Μοντάνα καλύπτει περίπου 9.300 km², καθιστώντας τον πέμπτο μεγαλύτερο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Βρίσκεται κατά κύριο λόγο στις κομητείες Big Horn και Yellowstone με παραχωρημένα εδάφη στο Rosebud, Carbon και Treasure Counties. Η απογραφή του 2000 κατέγραψε συνολικό πληθυσμό 6.984 Ινδιάνων, ήτοι την μεγαλύτερη κοινότητα Κρόου στις Η.Π.Α.

Διοίκηση

Έδρα της κυβέρνησης και πρωτεύουσα του καταυλισμού, είναι ο Οργανισμός Κρόου στην Μοντάνα. Το Έθνος των Κρόου διέπετο από το Σύνταγμα του 1948 το οποίο όριζε ως κυβέρνηση το Γενικό Συμβούλιο (Συμβούλιο των Φυλών) το οποίο στην ουσία ασκούσε την εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία και αποτελείτο από όλα τα εγγεγραμμένα μέλη των Κρόου, υπό την προϋπόθεση ότι οι γυναίκες ήσαν άνω των 18 ετών και οι άνδρες άνω των 21 ετών. Το Γενικό Συμβούλιο ήταν μια μορφή άμεσης δημοκρατίας, παρόμοια με εκείνη της αρχαίας Αθήνας.

Το 2001 οι Κρόου θέσπισαν νέα κυβέρνηση τριών κλάδων, με την ονομασία Σύνταγμα του 2001. Το Γενικό Συμβούλιο παρέμεινε το ανώτατο όργανο διοίκησης της φυλής, ωστόσο οι εξουσίες κατανεμήθηκαν σε τρείς κλάδους. Θεωρητικά, το Γενικό Συμβούλιο εξακολουθούσε να είναι το ανώτατο όργανο διοίκησης του Έθνους, αλλά στην πράξη δεν συνεδρίασε από την ίδρυση του Συντάγματος του 2001.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Ο εκτελεστικός κλάδος έχει τέσσερις αξιωματούχους……..Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, Γραμματέα και Αναπληρωτή γραμματέα, οι οποίοι απαρτίζουν ταυτόχρονα το Γενικό Συμβούλιο. Ο νομοθετικός κλάδος αποτελείται από τρία μέλη προερχόμενα από κάθε περιοχή του καταυλισμού. Ο καταυλισμός των Κρόου διαιρείται σε 6 επαρχίες γνωστές ως Valley of the Chiefs – Reno – Black Lodge – Mighty Few – Big Horn και Pryor Districts. Η Κοιλάδα των Αρχηγών (Valley of the Chiefs) είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό.

Η δικαστική εξουσία συγκροτείται από τα δικαστήρια που ορίζονται από τον Νόμο των Κρόου και τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα. Επιδιώκεται να είναι ξεχωριστή και ανεξάρτητη από τη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία και αποτελείται από έναν εκλεγμένο επικεφαλής δικαστή και δύο βοηθούς. Το Εφετείο, εκδικάζει όλες τις εφέσεις από τα κατώτερα δικαστήρια.

**Σημαντικοί αρχηγοί Crow _1880_από αριστερά προς τα δεξιά: Old Crow_Medicine Crow_Long Elk_Plenty Coups_Pretty Eagle_wikipedia**

Σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1948 (ψήφισμα 63-01) όλες οι τροποποιήσεις του έπρεπε να ψηφιστούν μέσω μυστικής ψηφοφορίας ή δημοψηφίσματος. Το 2001 έγιναν σημαντικές αλλαγές από τον πρώην πρόεδρο Bird in Ground (Πουλί στο έδαφος) χωρίς να πληρούν αυτές τις απαιτήσεις. Η τριμηνιαία συνεδρίαση του Συμβουλίου στις 15 Ιουλίου του 2001 ενέκρινε όλα τα ψηφίσματα με ψηφοφορία δια βοής, συμπεριλαμβανομένου του μέτρου για την κατάργηση του ισχύοντος Συντάγματος και την έγκριση νέου, με αποτέλεσμα η αντιπολίτευση να αμφισβητήσει το κύρος του. Η διαμάχη μεταφέρθηκε στα δικαστήρια της φυλής, ενώ εκκρεμεί η απόφαση.

Πολιτιστικά – εκδηλώσεις

Ο σημερινός καταυλισμός των Κρόου διατηρεί τα αρχέγονα κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά χαρακτηριστικά, όπως βουνά, λόφους, κορυφογραμμές, κοιλάδες, φαράγγια, ποτάμια και ρέματα, παρέχοντας στον επισκέπτη μια μοναδική εμπειρία για ψυχαγωγικές δραστηριότητες, όπως κυνήγι, ψάρεμα, βαρκάδα, κάμπινγκ, πικνίκ, πεζοπορία, κ.λ.π.

Το Εθνικό Μνημείο πεδίου μάχης Little Bighorn (National Monument of Little Bighorn Battlefield) είναι ίσως το πιο επισκέψιμο αξιοθέατο του καταυλισμού με περισσότερους από 400.000 επισκέπτες ανά έτος. Βρίσκεται 1 μίλι νοτίως του Crow Agency, έχει έκταση περίπου 800 στρέμματα και κάθε χρόνο διοργανώνεται αναπαράσταση της θρυλικής μάχης.

Το ετήσιο πανηγύρι – ροντέο των Κρόου με την ονομασία Crow Fair Pow – Wow ή «Παγκόσμια πρωτεύουσα Teepee», το οποίο διοργανώνεται κάθε Αύγουστο, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις του είδους στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρέχοντας στον επισκέπτη φαγητό, χορό, διαγωνισμούς, τραγούδι και άφθονη διασκέδαση.

**Κρόου Grass Dancers (Grass Dance=σύγχρονη αναπαράσταση του πολεμικού χορού των Ινδιάνων της Μεγάλης Πεδιάδας).**

Η Εθνική Περιοχή Αναψυχής του Μπίγκχορν (Bighorn Canyon National Recreation Area) αποτελεί σημαίνοντα πόρο εσόδων για την φυλή. Ο χώρος αναψυχής περιλαμβάνει το φράγμα Yellowtail και την λίμνη Bighorn. Η λίμνη η οποία έχει μήκος 71 μίλια και διατρέχει τον καταυλισμό στην Μοντάνα αποτελεί ιδανική περιοχή αναψυχής, προσφέροντας επιλογές για ψάρεμα, υδάτινα σπορ και κάμπινγκ.

Ο ποταμός Μπίγκχορν είναι διάσημος για την ιριδίζουσα πέστροφα λόγω των πλούσιων σε θρεπτικά συστατικά ύδατων που ευνοούν την αναπαραγωγή της εν λόγω πέστροφας. Οι ερασιτέχνες αλιείς προσέρχονται κατά χιλιάδες ετησίως δαπανώντας δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, αποτελώντας βασική πηγή εσόδων για την οικονομία της φυλής. Αξιόλογο αξιοθέατο επίσης αποτελεί η τοποθεσία Reno – Benteen Battlefield (πεδίο μάχης της μάχης του Little Big Horn στο οποίο έπεσαν ηρωικά οι λοχαγοί Marcus Reno και Frederick Benteen) η οποία αφορά στην νίκη των Ινδιάνων επί του 7^ου συντάγματος ιππικού του στρατηγού Caster, μαζί με το Εθνικό Μνημείο του Little Bighorn.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Medicine Wheel (πέτρινος κύκλος που κατασκεύαζαν οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής, πιστεύοντας ότι έχει θρησκευτική, αστρονομική, εδαφική ή ημερολογιακή σημασία) ο οποίος έχει διάμετρο περίπου 28 μέτρα, περιφέρεια 80 μέτρα και βρίσκεται μεταξύ Sheridan και Lovell, στο Γουαϊόμινγκ σε υψόμετρο 3,000 μέτρων.

Ο σημερινός πληθυσμός ανέρχεται σε περίπου 12.000 άτομα κατανεμημένα στις πολιτείες Μοντάνα – Γουαϊόμινγκ, εκ των οποίων το 75% διαβιώνει στην πολιτεία της Μοντάνα και παρά το γεγονός ότι έχουν αφομοιώσει στοιχεία και πρακτικές της σύγχρονης Αμερικανικής κουλτούρας, εξακολουθούν να διατηρούν τον αρχέγονο πολιτισμό και γλώσσα τους.