Η μάχη του Καντές – ή Κίντζα, στη Χεττιτική γλώσσα, διεξήχθη το 1274 π.Χ. στις όχθες του ποταμού Ορόντη, στη σημερινή Συρία, μεταξύ βασιλείου της Αιγύπτου του Ραμσή και βασιλείου των Χετταίων του Μουβατάλις ΙΙ.

Ο Πίνδαρος ήταν ίσως ο μεγαλύτερος αρχαίος Έλληνας λυρικός ποιητής της εποχής του.

Από το 800 π.Χ., οι περισσότερες Ελληνικές πόλεις-κράτη οι οποίες ήταν ναυτικές δυνάμεις, άρχισαν να αναζητούν εδάφη και πόρους πέρα από την Ελλάδα, με αποτέλεσμα να ιδρύσουν αποικίες σε όλη τη Μεσόγειο.

Ο Αριστοτέλης ( 384 π.Χ. – 322 π.Χ. ) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Μαζί με τον Πλάτωνα αποτελεί τη φωτεινή δυάδα της φιλοσοφικής σκέψης του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Υπήρξε σοφός μεγαλοφυής, εγκυκλοπαιδικός, φυσιοδίφης, δημιουργός της λογικής και ο σημαντικότερος από τους διαλεκτικούς της αρχαιότητας.

Ο Σίμο Χάιχα αποκαλούμενος από τους Σοβιετικούς και Λευκός Θάνατος (Белая смерть=μπιέλα σμιέτ) ήταν Φινλανδός ελεύθερος σκοπευτής, ήρωας του Ρωσοφινλανδικού πολέμου του ’39

Ο Αγαμέμνων ήταν βασιλιάς των Μυκηνών και επικεφαλής των Ελλήνων στον Τρωικό Πόλεμο της Ιλιάδας.

Η Ιππαρχία ήταν Κυνική φιλόσοφος, αδελφή του Μητροκλή και σύζυγος του Κράτη του Θηβαίου, ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Κυνικής σχολής.

Ο Άισιν Γκιόρο Που Γι/溥儀υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας της δυναστείας των Σίνγκ/Qing και της Κίνας

Η μάχη των Ταγινών ή μάχη Βουσταγαλλώρων διεξήχθη την 1 Ιουλίου 552 μεταξύ Βυζαντινών υπό τον στρατηγό Ναρσή και Οστρογότθων υπό τον βασιλιά Τωτίλα, κοντά στο χωριό Ταγίνες κατά τους πολέμους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού στη Δύση.

Ο Γουσταύος ΙΙ Αδόλφος ή Χρυσός Βασιλιάς, ή Λέων του Βορρά ήταν βασιλιάς της Σουηδίας από το 1611 μέχρι το 1632.

Την περίοδο μεταξύ 108 μ.Χ. και 160 μ.Χ., μία από τις πλέον έμπειρες λεγεώνες εξαφανίστηκε από τη δύναμη του Ρωμαϊκού στρατού. Η Ένατη (ΙΧ ή VIIII) Ισπανική Λεγεώνα και η μοίρα των 5.500 ανδρών της αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια όλων των εποχών.

Στην Ελληνική μυθολογία οι Μαινάδες ήταν νύμφες που παρουσιάζονται ως ακόλουθοι του θεού Διονύσου.

Η μάχη των Φιλίππων πραγματοποιήθηκε το 42 π.Χ. στους Φιλίππους της Καβάλας. Αντίπαλοι ήταν από τη μια πλευρά ο Οκταβιανός και ο Μάρκος Αντώνιος και από την άλλη ο Βρούτος και ο Κάσσιος, οι δολοφόνοι του Ιούλιου Καίσαρα.

Οι Ουγενότοι ήταν Γάλλοι Καλβινιστές, που δραστηριοποιήθηκαν κυρίως τον 16ο αιώνα, με αποτέλεσμα να υποστούν διώξεις από τους Καθολικούς και περίπου 300.000 εξ’ αυτών να εγκαταλείψουν τη Γαλλία για την Αγγλία, την Ολλανδία, την Ελβετία, την Πρωσία και τις Ολλανδικές και Αγγλικές αποικίες στην Αμερική.

Ο Φλάβιος Ιουστίνιος Αύγουστος ή Ιουστίνος Α΄ (2 Φεβρουαρίου 450 – 1 Αυγούστου 527) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας από το 518 έως το 527.

Η μάχη στα Λεύκτρα το 371 π.Χ. απέφερε στη Θήβα μια αποφασιστική νίκη εναντίον της Σπάρτης και την καθιέρωσε ως την ισχυρότερη πόλη – κράτος στην Ελλάδα.

Η λέξη ἀγών για τους αρχαίους Έλληνες σήμαινε: συγκέντρωση – συνέλευση – συγκέντρωση για την παρακολούθηση αθλητικών αγώνων – τόπος όπου διεξάγεται αθλητικός αγώνας – αθλητικός αγώνας για την απόκτηση ενός βραβείου.

Ο Αθανάσιος Διάκος υπήρξε από τους πρωταγωνιστές ήρωες – οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, έδρασε στη Στερεά Ελλάδα και βρήκε ηρωικό θάνατο στην Αλαμάνα.

Η μάχη της Μουνυχίας (403 π.Χ) διεξήχθη μεταξύ Αθηναίων που εξορίστηκαν από την ολιγαρχική κυβέρνηση των Τριάκοντα Τυράννων και δυνάμεων της κυβέρνησης, υποστηριζόμενων από Σπαρτιάτικη φρουρά. Η εν λόγω μάχη αποτέλεσε σημαντική νίκη των Δημοκρατικών κατά του Ολιγαρχικού καθεστώτος και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Αθήνα μετά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.

Ο Πόλεμος της Κορέας αναφέρεται στην πολεμική σύρραξη που διήρκεσε από 25 Ιουνίου 1950 έως 27 Ιουλίου 1953 μεταξύ των δύο κρατών της διηρημένης Κορέας σε Βόρεια και Νότια, όπου η πρώτη πρόσκειτο στο Κομμουνιστικό Ανατολικό στρατόπεδο και η δεύτερη βρισκόταν υπό την κηδεμονία του Δυτικού.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης (Ψαρά, 1793 – Αθήνα, 2 Σεπτεμβρίου 1877) ήταν Έλληνας επαναστάτης, σπουδαία μορφή του ναυτικού αγώνα κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και μετέπειτα ναύαρχος και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας σε διάστημα 33,5 ετών (1844, 1848-49, 1864, 1864-65 και 1877) για 2 χρόνια και 3 μήνες συνολικά.

Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης ήταν δευτερότοκος γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και της Αικατερίνης Καρούσου  και διέπρεψε ως αγωνιστής και στρατηγός.

Η Μάχη του Βαθυρρύακα διεξήχθη το 872 ή το 878 μεταξύ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και των Παυλικιανών.

Ο Σωκράτης των Αθηνών συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες προσωπικότητες της παγκόσμιας ιστορίας για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας, η οποία αποτέλεσε την βάση όλης της Δυτικής Φιλοσοφίας και δικαίως θεωρείται «Πατέρας της Δυτικής Φιλοσοφίας».

Η Τεύτα ήταν η βασίλισσα της φυλής των Αρδιαίων στην Ιλλυρία, που βασίλεψε περίπου από το 231 π.Χ. έως το 228/227 π.Χ. Μετά το θάνατο του συζύγου της Άγρωνα, ανέλαβε τη διακυβέρνηση του Βασιλείου των Αρδιαίων ως κηδεμόνας του θετού γιου της Πίννη, συνεχίζοντας την επεκτατική πολιτική του Άγρωνα στην Αδριατική θάλασσα, στο πλαίσιο της διαρκούς σύγκρουσης με τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία σχετικά με τις επιπτώσεις του Ιλλυρικής πειρατείας στο περιφερειακό εμπόριο.

Το Πανδιδακτήριο ήταν ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα (σχολή) ανώτατης εκπαίδευσης στην Κωνσταντινούπολη, θεωρούμενο με σημερινούς όρους Πανεπιστήμιο.

Ο Ιοβιανός Φλάβιος Κλαύδιος (Flavius Claudius Iovianus) διετέλεσε αυτοκράτορας από το 363 έως το 364, όταν μετά το θάνατο του Ιουλιανού και ενώ βρισκόταν σε εκστρατεία, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από το στράτευμα.

Ο Σίνων, γενεαλογικά ήταν συγγενής του Οδυσσέα, γιος του Αισίμου, αδελφού της Αντίκλειας, η οποία ήταν η μητέρα του Οδυσσέα. Δηλαδή ο Οδυσσέας και ο Σίνων ήταν πρώτα ξαδέλφια με κοινό παππού τον Αυτόλυκο. Ήταν υπεύθυνος για την είσοδο του Δούρειου Ίππου στην Τροία και το άναμμα δάδας ως σήμα προς τους Αχαιούς για την τελική επίθεση.

Ο Ιουγούρθας (βασ. 118-105 π.Χ.) υπήρξε βασιλιάς της Νουμιδίας στη Βόρεια Αφρική και εγγονός του πρώτου βασιλιά Μασσανάση (βασ. 202-148 π.Χ.). Ήταν νόθος γιος του Μαστανάβαλου, μικρότερου γιου του Μασσανάση και τελευταίος στη διαδοχή του θρόνου. Ωστόσο, η φιλοδοξία, η ευφυΐα και το γεγονός ότι ήταν αδίστακτος, σε συνδυασμό με το κίνητρο εξουσίας και την οικονομική ευχέρεια, τον έφεραν στην εξουσία.

Ο μύθος αναφέρεται στον μυθικό βασιλιά της Κύπρου Πυγμαλίωνα ο οποίος ερωτεύθηκε ένα γυναικείο άγαλμα από ελεφαντόδοντο.