Ο Ιωάννης της Αγγλίας (γνωστός και ως Τζον Λάκλαντ) βασίλευσε από το 1199 μέχρι το 1216. Ως γιος του Ερρίκου ΙΙ της Αγγλίας (βασ. 1154-1189) και Ελεωνόρας της Ακουιτάνης (1122-1204) διαδέχθηκε στον θρόνο τον μεγαλύτερο αδερφό του, Ριχάρδο Ι (βασ. 1189-1199).

Ο Βασίλειος ο Χαλκόχειρ ήταν ηγέτης λαϊκού επαναστατικού κινήματος στη Βυζαντινή Βιθυνία κατά τη βασιλεία του Ρωμανού Α’ Λεκαπηνού στις αρχές του 10ου αιώνα.

Εν αναμονή του νέου έτους σας προσφέρουμε σε εικόνες (σλάϊντς) μια διαχρονική ανασκόπηση των κυριότερων γεγονότων που συνέβησαν την εν λόγω ημέρα. Να θυμίσουμε ότι μόλις τον 16ο αιώνα η πλειοψηφία των Δυτικών χωρών άρχισε να χρησιμοποιεί την 1η Ιανουαρίου ως πρώτη ημέρα του έτους, αφού μέχρι πρότινος ως πρωτοχρονιά θεωρείτο η ημερομηνία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (25 Μαρτίου).

Ενώ τα Χριστούγεννα θεωρούνται παραδοσιακά οικογενειακή εορτή, ευκαιρία ανταλλαγής δώρων και γενικά θρησκευτικής περισυλλογής, εντούτοις υπήρξαν χρονικές περίοδοι που συνέπεσαν με μερικά από τα πιο κρίσιμα γεγονότα της ιστορίας. Η πλέον «αγαπητή περίοδος του έτους» διακόπηκε από θρυλικές μάχες, στέψεις βασιλέων, επιστημονικές ανακαλύψεις και ενέπνευσε μία από τις διασημότερες ανακωχές εν καιρώ πολέμου. Στο παρόν άρθρο παρουσιάζονται σημαντικά ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα την ημέρα των Χριστουγέννων.

Οι Χριστουγεννιάτικες κάρτες αποτελούν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των εορτών, αφού συνοδεύουν τα δώρα, τις επισκέψεις, ακόμα και το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Εικονογραφημένες ή απλώς ευχετήριες, αποτελούν μαζί με το χριστουγεννιάτικο δώρο σήμα κατατεθέν των ημερών, δίνοντας αφορμή να ανταλλάξουμε ευχές και απόδειξη πως δεν μας ξέχασαν και δεν ξεχάσαμε, τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων!

Η μάχη του οχυρού της Δάρας διεξήχθη το 530 μεταξύ της Βυζαντινής (Ανατολικής Ρωμαϊκής) Αυτοκρατορίας) και των Σασσανιδών στα πλαίσια του Ιβηρικού πολέμου.

O Ίων ήταν μυθικός γενάρχης των Ιώνων και γιος του Απόλλωνα από την Κρέουσα, κόρη του Ερεχθέα και σύζυγο του Ξούθου

Ο Σίσυφος είναι χαρακτήρας της Ελληνικής μυθολογίας, ο οποίος ως βασιλιάς της Εφύρας (Κόρινθος) έγινε διάσημος όταν «ξεγέλασε» τον θάνατο δύο φορές. Τελικά οι «Κριτές των νεκρών», του επέβαλλαν αιώνια τιμωρία να κουβαλά ένα βράχο στην κορυφή ενός λόφου, αλλά φτάνοντας στην κορυφή, ο βράχος ξανακυλούσε κάτω και έπρεπε να τον ανεβάσει ξανά.

Η Αίγινα ήταν μία από τις πρώτες ναυτικές δυνάμεις της Ελλάδας και διάσημη για την κοπή – χρήση των πρώτων κερμάτων, τα οποία γίνονταν αποδεκτά σε όλη την περιοχή της Μεσογείου.

Ο Ηρώδας ή Ηρώνδας ανήκει στους ποιητές των Ελληνιστικών χρόνων, για τους οποίους γνωρίζουμε ελάχιστα. Η γενέτειρα και ο τόπος κατοικίας είναι άγνωστα. Από την διάλεκτο και ορισμένες αναφορές στα ποιήματά του εικάζεται ότι σχετίζεται με το νησί της Κω και πιθανόν με την Αλεξάνδρεια.

Η Αιτωλική εκστρατεία, ή «Εκστρατεία του Δημοσθένη» ήταν μια αποτυχημένη Αθηναϊκή επίθεση στη βορειοδυτική Ελλάδα κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη το 426 π.Χ., ο στρατηγός Δημοσθένης (να μην συγχέεται με τον ομώνυμο ρήτορα) στάλθηκε από την Αθήνα στον Κορινθιακό Κόλπο επικεφαλής στόλου τριάντα (30) πλοίων. Φτάνοντας στα βορειοδυτικά, πολιόρκησε την πόλη της Λευκάδας αλλά προτού ολοκληρωθεί η πολιορκία, την διέκοψε προκειμένου να επιτεθεί στην περιοχή της Αιτωλίας

O Μινώταυρος ήταν τέρας της Ελληνικής μυθολογίας το οποίο διέθετε σώμα ανθρώπου, κεφάλι και ουρά ταύρου και κατοικούσε στον Λαβύρινθο, στα υπόγεια των ανακτόρων της Κνωσσού.

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, αποτέλεσε και θα αποτελεί σημείο αναφοράς αφού η πορεία και η πτώση της άλλοτε κραταιάς Βασιλεύουσας απασχόλησε τους σημαντικότερους ιστορικούς. Οι πηγές που βρίσκονται στη διάθεση των μελετητών είναι ποικίλες, αν και είναι γενικά παραδεκτό, ότι δεν είναι όσες θα περίμενε κάποιος, συνυπολογίζοντας την αίσθηση που προκάλεσε στον μεσαιωνικό κόσμο η καταστροφή της Κωνσταντινούπολης. Οι Βυζαντινές πηγές και κυρίως οι «καταθέσεις» που έχουν παραδοθεί από τους «ιστορικούς της άλωσης», Δούκα & Γεώργιο Φραντζή ή Σφραντζή, αποτελούν αντικείμενο μελέτης και πηγή έμπνευσης για τα δρώμενα της εν λόγω περιόδου.

Ο Βελλεροφόντης ήταν γιος του Γλαύκου βασιλιά της Εφύρας (σημερινή Κόρινθος) και της Ευρυμήδης και εγγονός του Σισύφου ή σύμφωνα με άλλους γιός του Ποσειδώνα και της Ευρυνόμης. Το αρχικό του όνομα ήταν Ιππόνοος αλλά μετονομάστηκε σε Βελλεροφόντη όταν φόνευσε τον Βέλλερο (=ευγενής της Λυκίας ή δαίμων ή Κορίνθιος άρχοντας).

Η μάχη των Θερμοπυλών αποτελεί μια από τις πιο σημαντικότερες μάχες στην Ελληνική και Παγκόσμια ιστορία και από ηθικής άποψης λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και υπακοής στην πατρίδα. Η μάχη ανέδειξε τα πλεονεκτήματα της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Σπαρτιατών, του καλύτερου εξοπλισμού και την ορθή εκμετάλλευση της διαμόρφωσης του εδάφους.

Είναι γνωστό ότι η Αφροδίτη, θεά της αγάπης και της ομορφιάς, τιμωρούσε αμείλικτα όσους περιφρονούσαν τους βωμούς της.

Το 883 ο αυτοκράτορας Βασίλειος Α’ ο Μακεδών (867-886) ορίζει ως Δομένικο των Σχολών (Βυζαντινό αξίωμα = αρχηγό Ενόπλων δυνάμεων) τον Κεστά Στυππιώτη σε αντικατάσταση του Ανδρέα του Σκύθη και τον στέλνει επικεφαλής εκστρατευτικού σώματος 100.000 ανδρών στην Κιλικία της Ανατολίας με αποστολή να υποτάξει την Ταρσό και να την εντάξει στην αυτοκρατορία.