Ο Μαρσύας ήταν οργανοπαίκτης πλαγίαυλου (φλάουτου) ο οποίος προκάλεσε σε μουσικό διαγωνισμό τον Απόλλωνα και όταν έχασε γδάρθηκε ζωντανός από τον Θεό.

Το Μαντείο των Δελφών ήταν το γνωστότερο μαντείο της αρχαίας Ελλάδας και του τότε γνωστού κόσμου.

O Ίων ήταν μυθικός γενάρχης των Ιώνων και γιος του Απόλλωνα από την Κρέουσα, κόρη του Ερεχθέα και σύζυγο του Ξούθου

Ο Τιτυός ήταν γίγαντας της Ελληνικής μυθολογίας, γιος του Δία και της Ελάρας κόρης του Ορχομενού, βασιλέα της ομώνυμης πόλης και ένας από εκείνους που υπέστη αιώνια τιμωρία στον Τάρταρο, όπως ο Σίσυφος και ο Τάνταλος, για τα εγκλήματά τους.

Ο μύθος της Αράχνης από τις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου. Απόδοση στα Ελληνικά, προσθήκη φωτογραφικού υλικού: Πυθεύς

Αρκετοί τον ονόμαζαν Κάρναβο [ή Χαρναβών (Carnabon)] βασιλέα των Γετών οι οποίοι ζούσαν στη Θράκη. Η άνοδός του στην εξουσία συνέβη τον καιρό που λέγεται ότι πρωτοδόθηκε το στάρι στους θνητούς. _Πυθεύς

Η Λύρα τοποθετήθηκε ανάμεσα στους αστερισμούς για τον ακόλουθο λόγο, όπως υποστηρίζει ο Ερατοσθένης. Κατασκεύασμα του Ερμή από καβούκι χελώνας αρχικά, προσφέρθηκε στον Ορφέα, γιό της Καλλιόπης και του Οιάγρου, ο οποίος είχε αφοσιωθεί με πάθος στη μουσική. Εθεωρείτο ότι με το ταλέντο του σαγήνευε και παρέσυρε στο άκουσμά του ακόμη και άγρια θηρία. _Πυθεύς