Στην ελληνική μυθολογία, ο Αχιλλέας, γιος του Πηλέα και εγγονός του Αιακού ήταν ο μεγαλύτερος, γενναιότερος και κεντρικός ήρωας της Ιλιάδας του Ομήρου.

Μετά από αυτά, ξέσπασε ο θλιβερός πόλεμος μεταξύ Ρωμαίων και Μιθριδάτη, βασιλέα του Πόντου, με αιτία την πολιορκία της Καππαδοκίας. Ο Μιθριδάτης είχε αποκτήσει τον έλεγχό της, αιχμαλωτίζοντας τον ανηψιό του, Αράθη, όταν αυτός αθέτησε όρκο συμφωνίας που είχε συνάψει και σκοτώνοντάς τον με τα ίδια του τα χέρια. Αυτός ο Αράθης ήταν γιός του Αριαράθη και της αδελφής του Μιθριδάτη.

Ελάχιστα είναι γνωστά για τον ιστορικό συγγραφέα Μέμνωνα, ο οποίος εκτιμάται ότι έζησε τον 1ο αιώνα της σύγχρονης εποχής. Συνέγραψε την τοπική ιστορία της Ηράκλειας Ποντικής, σημαντικής Ελληνικής αποικίας στα νότια παράλια της Μαύρης Θάλασσας. Αποσπάσματα του έργου αυτού, τα οποία συνιστούν αφήγηση περί ακμής και παρακμής, ενός από τα προπύργια του Ελληνικού πολιτισμού, διεσώθησαν με την Μυριόβιβλο, έργο του λογίου Βυζαντινού Πατριάρχη Φώτιου Α’, το οποίο αναφερόταν σε πολλούς συγγραφείς εκκλησιαστικής και θύραθεν παιδείας. Η χρονική περίοδος που καλύπτει το διασωθέν έργο εκτείνεται από το τυραννικό καθεστώς του Κλεάρχου (364-353 π.Χ) έως την κατάληψη της πόλης από τους Ρωμαίους (70 π.Χ).

Μετά την κατάληψη της Μιλήτου ο Αλέξανδρος κατέστη κυρίαρχος όλης της Αιολίδας και της Ιωνίας, δηλαδή των δύο Μικρασιατικών περιοχών με ισχυρό και πολυάριθμο Ελληνικό πληθυσμό. Στη συνέχεια θα εισέβαλλε στη Δωρίδα, η οποία αποτελούσε τμήμα της σατραπείας της Καρίας και όπου τα Ελληνικά αστικά κέντρα των παραλίων δεν ήταν τόσο ισχυρά, σε σχέση με τα βαρβαρικά αστικά κέντρα της ενδοχώρας. Ο Αλέξανδρος φόρτωσε τις πολεμικές μηχανές και τα τρόφιμα στα πλοία και τα έστειλε στην Αλικαρνασσό, προς την οποία κατευθύνθηκε με τις χερσαίες δυνάμεις του και από την οποία ξεκίνησε η πραγματική αντίσταση των Περσών.

Όταν ο Μέμνων εγκατέλειψε στην τύχη της την ακέφαλη σατραπεία της Λυδίας, άρχισε αμέσως να οργανώνει την άμυνα στην όμορη σατραπεία της Καρίας και παράλληλα να προετοιμάζει αντεπίθεση στα Ελληνικά εδάφη. Ο Ηγησίστρατος, στον οποίο είχε αναθέσει ο Μέγας Βασιλεύς την φρούρηση της Μιλήτου, της πρωτεύουσας της Ιωνίας, έστειλε επιστολή στον Αλέξανδρο ότι του παρέδιδε την πόλη. Ο Μέμνων βρισκόταν περί τα 120 χμ νοτιότερα, στην γειτονική Αλικαρνασσό, και οργάνωνε την άμυνα της περιοχής, αλλά ο Ηγησίστρατος μη έχοντας λάβει ενισχύσεις, προτίμησε να αποφύγει τους κινδύνους μίας μάταιης αντίστασης και να επωφεληθεί, όπως ο Μιθρήνης στις Σάρδεις.