ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Διαχειριστές

   Χείλων   ——————-    Ιστορία
Πυθέας ο Μασσαλιώτης  Πυθεύς   ———————  Φιλοσοφία – Επιστήμη – Ιστορία

Αρθρογράφοι

   Ιωάννης Τζάνος  ——–  Φιλοσοφία – Λογοτεχνία

4 Σχόλια

  1. Ο/Η Μαρία Ματθαίου λέει:

    Καλή σας μέρα. Οι αναζητήσεις μου με έφεραν για πρώτη φορά στο ιστολόγιό σας. Ήθελα απλά να σας εκφράσω την ευχαρίστησή μου με όσα λίγα είδα ως τώρα αλλά και με το μήνυμα σας στο περί του ιστολογίου. Τους χαιρετισμούς μου και την εκτίμησή μου από τον Καναδά.

    Μου αρέσει!

    1. Ο/Η Xείλων λέει:

      Κυρία Ματθαίου.

      Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια & αντεύχομαι.

      Μου αρέσει!

  2. Ο/Η petros λέει:

    χαιρετε, εχει γινει ποτε ερευνα για το ποτε οι ελληνες ζουσαν οικονομικα ανετοτεροι; αναγομενη σε σημερινα επιπεδα; πχ επι χρυσου αιωνος το κατα κεφαλην αεπ ηταν 100 δρχ, επι βυζαντιου 90 δρχ κλπ; δεν ξερω κατα ποσο ειναι ατοπο το ερωτημα, αλλα ποτε ζουσαμε πιο ευχαριστημενοι οικονομικα; ευχαριστω

    Μου αρέσει!

    1. Ο/Η Xείλων λέει:

      Κύριε Πέτρου

      Όσον αφορά στα αμιγώς οικονομικά στοιχεία της αρχαίας Ελλάδος δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποια ανάλογη έρευνα – μελέτη.
      Το επίπεδο ευημερίας – ευτυχίας των αρχαίων Ελλήνων διέφερε ανά πόλη – κράτος και ήταν ευθέως ανάλογο του εκάστοτε κοινωνικού προσανατολισμού. Επί παραδείγματι στις δύο κυρίαρχες πόλεις – κράτη της αρχαιότητας ήταν διαφορετικοί οι κοινωνικοί προσανατολισμοί, καθότι στην Αθήνα υπήρχε «κοινωνία αγαθών» ήτοι διδόταν έμφαση πρωτίστως στις υλικές απολαβές, ενώ στην Σπάρτη υπήρχε «κοινωνία αξιών» ήτοι διδόταν βάση στις ηθικές αξίες και αρετές. Εξάλλου στην μεν Αθήνα υπήρχε νόμισμα και κατ’ επέκταση μετρήσιμη οικονομική δραστηριότητα, ενώ στην Σπάρτη δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο, καθότι το υπάρχον νόμισμα ήταν δύσχρηστο και η αξία του μηδαμινή. Συνεπώς η κοινωνική ευημερία και ευτυχία δεν δύναται να εκτιμηθεί με κοινά κριτήρια.

      Όσον αφορά στο Βυζάντιο είναι γνωστή η άνθηση όλων των οικονομικών τομέων όπως η γεωργία, η βιομηχανία, το εμπόριο, οι οποίοι άλλωστε απετέλεσαν και τον κύριο λόγο επιβουλής των επιδρομέων. Επομένως είναι αυτονόητη η ευημερία – ευτυχία των κατοίκων του Βυζαντίου….τουλάχιστον μέχρι την πτώση της Κων/πολης.

      Όσον αφορά στον προβληματισμό σας…..Τις ευδαίμων; Ο το μεν σώμα υγιής, την δε ψυχήν εύπορος, την δε φύσιν ευπαίδευτος (Θαλής ο Μιλήσιος)

      Αρέσει σε 1 άτομο

Τα σχόλια έχουν κλείσει.