Ο Όμηρος (περ. 750 π.Χ.) είναι ίσως ο μεγαλύτερος επικός ποιητής της κλασικής εποχής. Συνέθεσε (δεν συνέγραψε, αφού τα ποιήματα αρχικά διαδόθηκαν προφορικά και γράφτηκαν αργότερα) δύο μεγάλα έργα, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, ενώ του αποδίδονται και άλλα, τα οποία τελούν υπό αμφισβήτηση.

Ο Αχιλλεύς υπήρξε ο κεντρικός και επιφανέστερος ήρωας της Ιλιάδας, γενναιότερος από όλους τους Έλληνες, στοργικός προς την μητέρα και τους φίλους του, τρομερός στις μάχες, ανοιχτόκαρδος, ατρόμητος και ταυτόχρονα ευαίσθητος στις απλές απολαύσεις, φιλόδοξος και όταν πλήττεται η τιμή του αδυσώπητος στην εκδίκηση και την οργή, αλλά ταυτόχρονα υπάκουος στην θέληση των θεών. Ο Αχιλλέας ήταν το μεγάλο «όπλο» των Ελλήνων και ο αγαπημένος της Αθηνάς και της Ήρας. Η μητέρα του Θέτις, τον είχε προειδοποιήσει ότι η μοίρα του ήταν είτε να δοξαστεί και να πεθάνει νωρίς είτε να ζήσει μια μακρά αλλά άσημη ζωή. Ο ήρωας επέλεξε το πρώτο και συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο, από τον οποίο γνώριζε ότι δεν επρόκειτο να επιστρέψει.