Ο Αίας ο Τελαμώνιος υπήρξε μυθικός βασιλεύς της Σαλαμίνος και ένας από τους σπουδαιότερους ήρωες του Τρωικού πολέμου.

Ο Αγαμέμνων ήταν βασιλιάς των Μυκηνών και επικεφαλής των Ελλήνων στον Τρωικό Πόλεμο της Ιλιάδας.

Ο Σίνων, γενεαλογικά ήταν συγγενής του Οδυσσέα, γιος του Αισίμου, αδελφού της Αντίκλειας, η οποία ήταν η μητέρα του Οδυσσέα. Δηλαδή ο Οδυσσέας και ο Σίνων ήταν πρώτα ξαδέλφια με κοινό παππού τον Αυτόλυκο. Ήταν υπεύθυνος για την είσοδο του Δούρειου Ίππου στην Τροία και το άναμμα δάδας ως σήμα προς τους Αχαιούς για την τελική επίθεση.

Ο Αχιλλεύς υπήρξε ο κεντρικός και επιφανέστερος ήρωας της Ιλιάδας, γενναιότερος από όλους τους Έλληνες, στοργικός προς την μητέρα και τους φίλους του, τρομερός στις μάχες, ανοιχτόκαρδος, ατρόμητος και ταυτόχρονα ευαίσθητος στις απλές απολαύσεις, φιλόδοξος και όταν πλήττεται η τιμή του αδυσώπητος στην εκδίκηση και την οργή, αλλά ταυτόχρονα υπάκουος στην θέληση των θεών. Ο Αχιλλέας ήταν το μεγάλο «όπλο» των Ελλήνων και ο αγαπημένος της Αθηνάς και της Ήρας. Η μητέρα του Θέτις, τον είχε προειδοποιήσει ότι η μοίρα του ήταν είτε να δοξαστεί και να πεθάνει νωρίς είτε να ζήσει μια μακρά αλλά άσημη ζωή. Ο ήρωας επέλεξε το πρώτο και συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο, από τον οποίο γνώριζε ότι δεν επρόκειτο να επιστρέψει.

Ο Τρωίλος ήταν ο νεότερος γιος της Εκάβης και του Πριάμου ή του Απόλλωνα (Απολλόδωρος 3.12.5, Κοίντος Σμυρναίος 4.420, Υγίνος «Θρύλοι» 90). Ο Πρίαμος είχε πενήντα γιούς και σύμφωνα με μία προφητεία η Τροία θα παρέμενε απόρθητη εφόσον ο Τρωίλος συμπλήρωνε τα είκοσι έτη.

Ο Ρήσος ήταν βασιλέας των Θρακών, γιος του Ηιονέα, ή του Στρυμόνα και της Μούσας Καλλιόπης ή της Ευτέρπης. Αδελφή του ήταν η Σήτη (Στέφανος Βυζάντιος) και σύζυγός του η Αργανθώνη. Κατά τον Τρωικό ο Διομήδης τον σκότωσε σε μάχη κοντά στον ομώνυμο ποταμό Ρήσο (ο οποίος ρέει από το όρος Ίδα στην Τρωάδα) ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές, ενώ κοιμόταν.

Ο Τήλεφος ήταν γιός του Ηρακλέους και της Αύγης κόρης του Αλέα. Επειδή ήταν καρπός παράνομου έρωτα, ο Αλέας τον εγκατέλειψε στο όρος Παρθένιο για να πεθάνει. Εκεί με την παρέμβαση των θεών διασώθηκε θηλάζοντας από ελαφίνα και κατόπιν ανατράφηκε από βοσκούς.

Οι Αμαζόνες ήταν γυναικείος λαός ο οποίος κατοικούσε πλησίον του ποταμού Θερμόδοντα (ρέει μεταξύ των πόλεων Κερασούντος και Σαμψούντος) και εθεωρούντο κόρες του Άρη και της Αρμονίας. Οι Λιβυκές Αμαζόνες προϋπήρξαν των ήδη γνωστών αλλά εξαφανίστηκαν ιστορικά, πολλές γενεές πριν τον Τρωικό πόλεμο και ήσαν γνωστές για τον πόλεμο που διεξήγαγαν εναντίον της Ατλαντίδος, του κράτους που είχε τον πλέον ανεπτυγμένο «ανδρικό» πολιτισμό της εποχής, ευημερούσε και κατείχε πολλές πόλεις υπό την εξουσία του.

Πρόκειται για τον άνδρα που έμεινε γνωστός στην Ιστορία για τον χαρακτήρα του ο οποίος ήταν το ίδιο αποκρουστικός όσο το παρουσιαστικό του.

Η Ωραία Ελένη ήταν κόρη του Δία ή του Τυνδάρεως και σύζυγος του Μενέλαου, βασιλέα της Σπάρτης.