Το Κονκορδάτο (Concordat) του 1801

Το Κονκορδάτο του 1801 ήταν μια συμφωνία μεταξύ της Γαλλίας (εκπροσωπούμενης από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη) της Γαλλικής εκκλησίας και του Παπισμού, που αφορούσε στην θέση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στη Γαλλία.

Η μάχη του Ικονίου (18 Μαΐου 1190)

Η μάχη του Ικονίου (σημερινή Κόνια) έλαβε χώρα στις 18 Μαΐου 1190 κατά τη διάρκεια της Γ’ Σταυροφορίας, κατά την εκστρατεία του Φρειδερίκου Μπαρμπαρόσα στους Αγίους Τόπους με αποτέλεσμα, την πτώση της πρωτεύουσας του Σουλτανάτου Rûm που περιήλθε στις στις αυτοκρατορικές δυνάμεις.

Τα Παπικά κράτη (754 – 1870)

Τα Παπικά κράτη αποτελούνταν από έξι κύριες περιφέρειες: την Ρώμη/Rome, την Καμπανία/Campagna, την Κληρονομιά του Αγίου Πέτρου/Patrimonium of St. Peter, την Ούμπρια/Umbria, την Μάρκε/Marche και την Ρομάνια/Romagna. Κάθε μία περιελάμβανε μεγάλες οχυρωμένες πόλεις που κυριαρχούσαν στις πέριξ περιοχές. Αυτές οι πόλεις – κράτη ήσαν φέουδα, ή ανήκαν σε signori (λόρδους – βαρόνους) και τοπικούς άρχοντες από την αριστοκρατία, οι οποίοι ονομάζονταν Παπικοί εφημέριοι.

Ο οίκος Βοργία/Borgia ή Borja (1455-1672)

Η οικογένεια Βοργία στην Νάπολη, είναι η πλέον διαβόητη οικογένεια της Αναγεννησιακής Ιταλίας και η ιστορία της περιστρέφεται γύρω από τέσσερα άτομα – κλειδιά: τον Πάπα Κάλλιστο ΙΙΙ (Pope Calixtus III) τον ανεψιό του Πάπα Αλέξανδρο VI (Pope Alexander VI) τον γιο του Καίσαρα (Cesare Borgia) και την κόρη του Λουκρητία (Lucrezia Borgia). Χάρη στις ενέργειες του μεσαίου ζεύγους, το όνομα της οικογένειας ταυτίσθηκε με την απληστία, την δύναμη, την λαγνεία και την δολοφονία.

Φώτης Κόντογλου – Ορθοδοξία και Παπισμός

Κείμενο του Ορθοδόξου συγγραφέως και ομολογητού Φώτη Κόντογλου. Αν και γραμμένο μισόν αιώνα πριν και αναφέρεται στα τότε γεγονότα, όμως είναι άκρως και δραματικά ΕΠΙΚΑΙΡΟ. Ίσως διότι πάντοτε η προδοσία θα είναι το ίδιο δαιμονική ενώ η Ομολογία το ίδιο Θεοδίδακτη.

Βυζάντιο & Α’ Σταυροφορίες….3ο μέρος

Η κατάρρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά το Μαντζικέρτ και η αδράνεια του Βυζαντίου στην κατάληψη της Μικράς Ασίας από τούς Τούρκους, δημιούργησαν στη Δύση την πεποίθηση πως σε μια τέτοια κατάπτωση, τα δυτικά έθνη έπρεπε να επέμβουν για να σώσουν την Ευρώπη που βρισκόταν υπό άμεση απειλή. Διαβάζουμε στό βιβλίο του ιστορικού Rene Grousset ότι:

«Ο Γουλιέλμος της Τύρου θα δει στην καταστροφή του Μαντζικέρτ τον ΠΛΗΡΗ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΩΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ, την ιστορική δικαίωση της προβολής των Φράγκων, για νά αντικαταστήσουν τους συντρόφους τους, που είχαν τεθεί εκτός μάχης. Πραγματικά, ήταν καιρός να σκεφτούν πως θά αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Το Ισλάμ, από τη Νίκαια όπου είχε εδραιωθεί, μπορούσε κάθε στιγμή να αιφνιδιάσει την Κωνσταντινούπολη.