O Μινώταυρος ήταν τέρας της Ελληνικής μυθολογίας το οποίο διέθετε σώμα ανθρώπου, κεφάλι και ουρά ταύρου και κατοικούσε στον Λαβύρινθο, στα υπόγεια των ανακτόρων της Κνωσσού.
Ετικέτα: Μίνωας
Οβιδίου Μεταμορφώσεις [7.425]: Αιακός και Μυρμιδόνες
[425] [Ο Αιγέας] Αποτροπιασμένος από την υπέρτατη μοχθηρία [της Μήδειας, η οποία είχε αποπειραθεί να δηλητηριάσει τον γιό του, Θησέα] αλλά πανηγυρίζοντας συνάμα για τον γιό του που απέφυγε τον θάνατο [όταν ο ίδιος έσπρωξε μακριά από τα χείλη του, το φαρμακωμένο ποτήρι με το οποίο η Μήδεια απεργαζόταν να τον δολοφονήσει] ο ευγνώμων πατέρας άναψε φωτιές σε βωμούς και προσέφερε απλόχερα θυσίες στους θεούς. Σφαγίασε σωρούς από βόδια που είχε στολίσει με λουλούδια και επιχρυσωμένα κέρατα. Ο ήλιος ουδέποτε είχε φωτίσει τόσο δοξασμένη μέρα σ᾽ εκείνον τον τόπο, όπου νέοι, γέροι, άνθρωποι απλοί, γιόρταζαν αγκαλιασμένοι, με το κρασί να εμπνέει τον νού τους και τραγουδούσαν:
Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία [Ι.14] Οφιούχος
Αρκετοί τον ονόμαζαν Κάρναβο [ή Χαρναβών (Carnabon)] βασιλέα των Γετών οι οποίοι ζούσαν στη Θράκη. Η άνοδός του στην εξουσία συνέβη τον καιρό που λέγεται ότι πρωτοδόθηκε το στάρι στους θνητούς. _Πυθεύς
Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία : Ι.5 Κορώνα
Πιστεύεται ότι είναι το διάδημα της Αριάδνης, καταστερισμένο από τον Πατέρα Λίμπερ [(ορθότερη απόδοση στα Ελληνικά: Λίβηρ) θεότητα της πρώιμης Ρωμαϊκής μυθολογίας η οποία στην αντίστοιχη Ελληνική ταυτίζεται με τον θεό Διόνυσο]. _Πυθεύς
Διόδωρος Σικελιώτης Ιστορική Βιβλιοθήκη [4-79.1] Ο Κώκαλος και ο θάνατος του Μίνωα
Ο Μίνωας, βασιλέας των Κρητών και κυρίαρχος των θαλασσών εκείνη την εποχή, όταν έμαθε ότι ο Δαίδαλος είχε διαφύγει στη Σικελία, αποφάσισε να εκστρατεύσει εκεί. Αφού συγκέντρωσε υπολογίσιμη ναυτική δύναμη απέπλευσε από την Κρήτη και πάτησε τη γη του Ακράγαντα, σ’ ένα τόπο ο οποίος για το λόγο αυτό ονομάστηκε Μινώα. Εκεί αποβίβασε τα στρατεύματά του κι απέστειλε αγγελιοφόρους στον βασιλέα Κώκαλο απαιτώντας την απέλαση του Δαιδάλου για να τιμωρηθεί. _Πυθεύς