Έρως και Ψυχή

Ο Μιλήσιος θρύλος για τον Έρωτα και την Ψυχή από το έργο του Λούκιου Απουήλιου, Ο Χρυσός Όνος, αποκαλύπτει τα μυστικά της διαχρονικότητάς του.

Οβιδίου Μεταμορφώσεις [7.425]: Αιακός και Μυρμιδόνες

[425] [Ο Αιγέας] Αποτροπιασμένος από την υπέρτατη μοχθηρία [της Μήδειας, η οποία είχε αποπειραθεί να δηλητηριάσει τον γιό του, Θησέα] αλλά πανηγυρίζοντας συνάμα για τον γιό του που απέφυγε τον θάνατο [όταν ο ίδιος έσπρωξε μακριά από τα χείλη του, το φαρμακωμένο ποτήρι με το οποίο η Μήδεια απεργαζόταν να τον δολοφονήσει] ο ευγνώμων πατέρας άναψε φωτιές σε βωμούς και προσέφερε απλόχερα θυσίες στους θεούς. Σφαγίασε σωρούς από βόδια που είχε στολίσει με λουλούδια και επιχρυσωμένα κέρατα. Ο ήλιος ουδέποτε είχε φωτίσει τόσο δοξασμένη μέρα σ᾽ εκείνον τον τόπο, όπου νέοι, γέροι, άνθρωποι απλοί, γιόρταζαν αγκαλιασμένοι, με το κρασί να εμπνέει τον νού τους και τραγουδούσαν:

Το θαύμα της βροχής

Τον χειμώνα του 168/169, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος ξεκίνησε πόλεμο μεγάλης κλίμακας εναντίον των φυλών πέρα από τα βορειότερα σύνορα της αυτοκρατορίας: τους Μακρομάνους και τους Κουάδους στην Τσεχία. Μετά τις αρχικές αποτυχίες, νικήθηκαν το 174. Κατά την διάρκεια της εκστρατείας, η αποκαλούμενη Κεραυνοβόλα Λεγεώνα [Thundering Legion, Legio XII Fulminata] περικυκλώθηκε από Κουάδους και παραλίγο να ενδώσει, εξαιτίας έλλειψης νερού. Ωστόσο, όταν η καταστροφή έμοιαζε αναπόφευκτη, καταρρακτώδης βροχή απελευθέρωσε τους Ρωμαίους.

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία [Ι.15] Βέλος

Το Βέλος τούτο, λένε, είναι ένα από τα όπλα του Ηρακλή, με το οποίο φέρεται να έχει σκοτώσει τον αετό που τρεφόταν από το ήπαρ του Προμηθέως. Έτσι, δεν φαίνεται άσκοπο να μιλήσουμε εκτενέστερα για τον Προμηθέα. Οι άνδρες από τα παλιά όταν με μεγάλη επισημότητα τελετουργούσαν προς τιμήν των αθανάτων, έριχναν ολόκληρα τα θύματα στην πυρά του θυσιαστηρίου.

Γλῶττης ἔκφρασις

Στον καθημερινό προφορικό και γραπτό λόγο, χρησιμοποιούμε συχνά εκφράσεις προερχόμενες από την αρχαία Ελληνική και τα κείμενα της Αγίας Γραφής. Μέσω αυτών ερχόμαστε σ’ επαφή με παλαιότερες μορφές της γλώσσας μας, με φυσικό και αβίαστο τρόπο, έτσι ώστε η γνώση της σημασίας του νοήματος και προέλευσής τους να αποτελεί ένα μοναδικό πνευματικό και γλωσσικό εφόδιο. Η χρήση τους δίνει στον λόγο σφρίγος και ζωντάνια, ενώ η άγνοιά τους προκαλεί ενίοτε αμηχανία, ή ακόμα και λοιδορία………..ιδιαίτερα σε ορισμένους νεόκοπους διανοούμενους οι οποίοι επιχειρώντας να εντυπωσιάσουν με την γλωσσομάθειά τους, συγχέουν την έννοια, ή σημασία των εν λόγω λέξεων – φράσεων. Ιδού λοιπόν οι κυριότερες εξ’ αυτών……..

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία [Ι.14] Οφιούχος

Αρκετοί τον ονόμαζαν Κάρναβο [ή Χαρναβών (Carnabon)] βασιλέα των Γετών οι οποίοι ζούσαν στη Θράκη. Η άνοδός του στην εξουσία συνέβη τον καιρό που λέγεται ότι πρωτοδόθηκε το στάρι στους θνητούς. _Πυθεύς

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία : Ι.13 Ηνίοχος

Την προσωποποίηση του Εριχθονίου —όπως μαρτυρεί ο Ερατοσθένης— εμείς αποκαλούμε στα λατινικά «auriga» [μετάφραση της ρωμαϊκής μεταγραφής των ονομάτων Ενίοχος και Ηνίοχος ως Heniochus _url]. Βλέποντας ο Δίας ότι πρώτος αυτός από το γένος των ανθρώπων έζεψε τέσσερα άλογα σε άρμα, θαύμασε τη διάνοια του ανδρός που μπορούσε ν’ συναγωνισθεί την εφεύρεση του Ηλίου, ο οποίος πρώτος ανάμεσα στους θεούς έκανε χρήση τερθίππου (quadriga). _Πυθεύς

Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη [5.41] Οι μυθικοί νήσοι της Πανχαίας

Αντίκρυ στα μακρινότερα όρια της Ευδαίμονος Αραβίας που ξεπλένονται απ᾽ τον ωκεανό, βρίσκονται μερικά νησιά, τρία από τα οποία αξίζουν ιστορική μνεία, ένα φέρει το όνομα Ιερά (Hiera ή Sacred) και στα χώματά του δεν επιτρέπεται η ταφή των νεκρών κι ένα άλλο κοντά του, σε απόσταση επτά σταδίων, στο οποίο παίρνουν τις σορούς των νεκρών και τις ενταφιάζουν κατά το δοκούν, δηλαδή εφόσον κριθεί ότι τους αρμόζει… _Πυθεύς

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία : Ι.8 Κύκνος

Το σχήμα που οι Έλληνες αποκαλούν Κύκνο, αλλά κάποιοι άλλοι αγνοώντας την ιστορία είχαν ονομάσει ὄρνις, από τον όρο που περιλαμβάνει τα πτηνά γενικότερα. Η αιτία της εν λόγω ονομασίας μας έχει παραδοθεί: Όταν ο Δίας, συγκινημένος από το άγγιγμα του πόθου, άρχισε να ερωτεύεται την Νέμεσις και δεν μπορούσε να την πείσει να συναντηθούν, ανακούφισε το πάθος του μηχανευόμενος το ακόλουθο σχέδιο._Πυθεύς

Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη [4.50.1] Η Μήδεια και ο Θάνατος του Πελία

Ενώ η επιστροφή των οπλαρχηγών δεν είχε γίνει ακόμη γνωστή στη Θεσσαλία, λένε ότι διαδόθηκε φήμη περί χαμού των συντρόφων της εκστρατείας του Ιάσονα στην περιοχή του Πόντου. Κατά συνέπεια ο Πελίας νομίζοντας ότι του δινόταν η ευκαιρία ν’ απομακρύνει όλους όσοι εποφθαλμιούσαν τον θρόνο, ανάγκασε τον πατέρα του Ιάσονα να πιεί αίμα ταύρου και φόνευσε τον νεαρό αδελφό του, Πρόμαχο._ Πυθεύς

Διόδωρος Σικελιώτης, Ιστορική Βιβλιοθήκη [4.53] Ο όρκος των Αργοναυτών και η ίδρυση των Ολυμπιακών Αγώνων

Όταν οι Αργοναύτες έφθασαν στην καμπή του τέλους της κοινής πορείας τους κι επρόκειτο ν᾽ αναχωρήσουν ο καθένας για την πατρίδα του, λέγεται ότι ο Ηρακλής, σκεπτόμενος τ᾽ απροσδόκητα γυρίσματα της τύχης, πρότεινε στους επίλεκτους μαχητές να ορκίζονταν αναμεταξύ τους ότι θα πολεμούσαν ο ένας στο πλευρό εκείνου που θα καλούσε σε βοήθεια κι επιπλέον, ότι θα έπρεπε να επιλέξουν τον ιδανικότερο τόπο στην Ελλάδα όπου θα διοργάνωναν αθλοπαιδιές κι εορταστικές τελετές στο πλαίσιο αυτών, τις οποίες όφειλαν ν᾽ αφιερώσουν στον θεό των θεών, τον Ολύμπιο Δία. […] _Πυθεύς

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία : Ι.7 Λύρα

Η Λύρα τοποθετήθηκε ανάμεσα στους αστερισμούς για τον ακόλουθο λόγο, όπως υποστηρίζει ο Ερατοσθένης. Κατασκεύασμα του Ερμή από καβούκι χελώνας αρχικά, προσφέρθηκε στον Ορφέα, γιό της Καλλιόπης και του Οιάγρου, ο οποίος είχε αφοσιωθεί με πάθος στη μουσική. Εθεωρείτο ότι με το ταλέντο του σαγήνευε και παρέσυρε στο άκουσμά του ακόμη και άγρια θηρία. _Πυθεύς

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία : Ι.6 Γονυκλινής

Ο Ηρακλής προσπαθεί να θανατώσει τον δράκο των Εσπερίδων ο οποίος εθεωρείτο ακατάβλητος, ουδέποτε έκλεινε τα μάτια του, διατηρώντας πάντα νωπές τις αποδείξεις για την επάξια τοποθέτησή του στη θέση του φύλακα. _Πυθεύς

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία : Ι.5 Κορώνα

Πιστεύεται ότι είναι το διάδημα της Αριάδνης, καταστερισμένο από τον Πατέρα Λίμπερ [(ορθότερη απόδοση στα Ελληνικά: Λίβηρ) θεότητα της πρώιμης Ρωμαϊκής μυθολογίας η οποία στην αντίστοιχη Ελληνική ταυτίζεται με τον θεό Διόνυσο]. _Πυθεύς

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία : Ι.4 Αρκτοφύλαξ

Λέγεται ότι είναι ο Αρκάς, απόγονος του Δία από το γάμο του με την Καλλιστώ, τον οποίο ο Λυκάονας προσέφερε ως γεύμα, αναμεμιγμένο με άλλα τεμαχισμένα κρέατα, προς τιμήν του αυτόκλητου Δία. _Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία

Διόδωρος Σικελιώτης Ιστορική Βιβλιοθήκη [4-79.1] Ο Κώκαλος και ο θάνατος του Μίνωα

Ο Μίνωας, βασιλέας των Κρητών και κυρίαρχος των θαλασσών εκείνη την εποχή, όταν έμαθε ότι ο Δαίδαλος είχε διαφύγει στη Σικελία, αποφάσισε να εκστρατεύσει εκεί. Αφού συγκέντρωσε υπολογίσιμη ναυτική δύναμη απέπλευσε από την Κρήτη και πάτησε τη γη του Ακράγαντα, σ’ ένα τόπο ο οποίος για το λόγο αυτό ονομάστηκε Μινώα. Εκεί αποβίβασε τα στρατεύματά του κι απέστειλε αγγελιοφόρους στον βασιλέα Κώκαλο απαιτώντας την απέλαση του Δαιδάλου για να τιμωρηθεί. _Πυθεύς

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία : Ι.3 Όφις

Το τεράστιο ερπετό σημαδεύει το κενό ανάμεσα στις δυό Αρκούδες. Λέγεται ότι περιφρουρούσε τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων και αφού ο Ηρακλής το σκότωσε, η Ήρα του χάρισε μια θέση στ᾽ άστρα γιατί με την προτροπή της ο ήρωας είχε κινηθεί εναντίον του. _Πυθεύς