Ο Τιτυός ήταν γίγαντας της Ελληνικής μυθολογίας, γιος του Δία και της Ελάρας κόρης του Ορχομενού, βασιλέα της ομώνυμης πόλης και ένας από εκείνους που υπέστη αιώνια τιμωρία στον Τάρταρο, όπως ο Σίσυφος και ο Τάνταλος, για τα εγκλήματά τους.

Ο Ρήσος ήταν βασιλέας των Θρακών, γιος του Ηιονέα, ή του Στρυμόνα και της Μούσας Καλλιόπης ή της Ευτέρπης. Αδελφή του ήταν η Σήτη (Στέφανος Βυζάντιος) και σύζυγός του η Αργανθώνη. Κατά τον Τρωικό ο Διομήδης τον σκότωσε σε μάχη κοντά στον ομώνυμο ποταμό Ρήσο (ο οποίος ρέει από το όρος Ίδα στην Τρωάδα) ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές, ενώ κοιμόταν.

[425] [Ο Αιγέας] Αποτροπιασμένος από την υπέρτατη μοχθηρία [της Μήδειας, η οποία είχε αποπειραθεί να δηλητηριάσει τον γιό του, Θησέα] αλλά πανηγυρίζοντας συνάμα για τον γιό του που απέφυγε τον θάνατο [όταν ο ίδιος έσπρωξε μακριά από τα χείλη του, το φαρμακωμένο ποτήρι με το οποίο η Μήδεια απεργαζόταν να τον δολοφονήσει] ο ευγνώμων πατέρας άναψε φωτιές σε βωμούς και προσέφερε απλόχερα θυσίες στους θεούς. Σφαγίασε σωρούς από βόδια που είχε στολίσει με λουλούδια και επιχρυσωμένα κέρατα. Ο ήλιος ουδέποτε είχε φωτίσει τόσο δοξασμένη μέρα σ᾽ εκείνον τον τόπο, όπου νέοι, γέροι, άνθρωποι απλοί, γιόρταζαν αγκαλιασμένοι, με το κρασί να εμπνέει τον νού τους και τραγουδούσαν:

Ο μύθος της Αράχνης από τις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου. Απόδοση στα Ελληνικά, προσθήκη φωτογραφικού υλικού: Πυθεύς

Όταν οι Αργοναύτες έφθασαν στην καμπή του τέλους της κοινής πορείας τους κι επρόκειτο ν᾽ αναχωρήσουν ο καθένας για την πατρίδα του, λέγεται ότι ο Ηρακλής, σκεπτόμενος τ᾽ απροσδόκητα γυρίσματα της τύχης, πρότεινε στους επίλεκτους μαχητές να ορκίζονταν αναμεταξύ τους ότι θα πολεμούσαν ο ένας στο πλευρό εκείνου που θα καλούσε σε βοήθεια κι επιπλέον, ότι θα έπρεπε να επιλέξουν τον ιδανικότερο τόπο στην Ελλάδα όπου θα διοργάνωναν αθλοπαιδιές κι εορταστικές τελετές στο πλαίσιο αυτών, τις οποίες όφειλαν ν᾽ αφιερώσουν στον θεό των θεών, τον Ολύμπιο Δία. […] _Πυθεύς

Ο Ηρακλής προσπαθεί να θανατώσει τον δράκο των Εσπερίδων ο οποίος εθεωρείτο ακατάβλητος, ουδέποτε έκλεινε τα μάτια του, διατηρώντας πάντα νωπές τις αποδείξεις για την επάξια τοποθέτησή του στη θέση του φύλακα. _Πυθεύς

Λέγεται ότι είναι ο Αρκάς, απόγονος του Δία από το γάμο του με την Καλλιστώ, τον οποίο ο Λυκάονας προσέφερε ως γεύμα, αναμεμιγμένο με άλλα τεμαχισμένα κρέατα, προς τιμήν του αυτόκλητου Δία. _Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία

Το τεράστιο ερπετό σημαδεύει το κενό ανάμεσα στις δυό Αρκούδες. Λέγεται ότι περιφρουρούσε τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων και αφού ο Ηρακλής το σκότωσε, η Ήρα του χάρισε μια θέση στ᾽ άστρα γιατί με την προτροπή της ο ήρωας είχε κινηθεί εναντίον του. _Πυθεύς

Υγίνου, Ποιητική Αστρονομία, Βιβλίο 1.1 Μεγάλη Άρκτος._Πυθεύς

Kατόπιν εντολής των Θεών, ο Ιξίων περιστρέφεται συνεχώς, δεμένος σε ιπτάμενο τροχό………..«λέγοντας» στους θνητούς: «δείξτε ευγνωμοσύνη στους ευεργέτες σας, αποδίδοντας τους σε αντάλλαγμα την εύνοιά σας» (Πινδάρου, Ωδές 2.20).